Saxion Nomads #9: Rendieren, huskytochten en radioshows in Zweden

Hoi Kjell, waarom heb je ervoor gekozen om in het buitenland te studeren?

“In januari 2018 was ik op een avond bezig met een persoonlijk opleidingsplan, met van die vragen als ‘wat wil je later worden?’ Dat vond ik als zesjarige al lastig en dat is er in de loop der jaren niet veel beter op geworden. Een van die vragen was wat ik van plan was met mijn minor, iets waar ik totaal niet bij stilgestaan had. Struinend over Blackboard stuitte ik op internationale minors, waar ik uit nieuwsgierigheid – nou ja, studieontwijkend gedrag – wat rondkeek. Ineens belandde ik op de website van Jönköping University in Zweden. Ik was op slag verliefd.”

En toen?

“Ergens is het helemaal niks voor mij. Meestal ben ik iemand die eerst de kat uit de boom kijkt, maar enthousiasme nam de overhand. In een opwelling mailde ik rond wat de mogelijkheden waren en zonder er al te diep over na te denken meldde ik me vlak na de zomer aan. Het was in oktober toen ik nietsvermoedend op m’n stage bezig was en ik een mailtje binnen kreeg. ‘Congratulations!’ las ik uit een ooghoek. ‘You’ve been accepted as a student of Jönköping University!’.  Ineens realiseerde ik me dat dat officieel betekende dat ik Enschede een half jaar zou gaan verlaten.”

Wat heb je daar precies gedaan?

“Ik heb daar gezeten van begin januari tot en met midden juni voor een minor waar we zelf invulling aan moesten geven. Zo leerde ik de beginselen van de Zweedse taal en een heleboel over het land zelf.”

Vertel!

“Vrijwel al je stereotype ideeën over Zweden zijn gewoon waar. Ja, je wordt doodgegooid met Zweedse gehakballetjes – die noemen ze hier trouwens köttbullar – en ja Avicii, Pippi Langkous en ABBA zijn nationale volkshelden. En de lokale Ikea zat dichterbij dan het centrum.”

Kun je een voorbeeld noemen van wat je zoal gedaan hebt op de university?

“Bij radio production & live broadcasting maakte ik samen met een Zweeds en een Roemeens meisje een tweewekelijkse radioshow over cultuur: over de dingen die ons allemaal anders maken maar ook over de dingen die ons verbinden. Al met al een leerzame ervaring.”

Hoe vond je je avontuur?

“In één woord: magistraal! In de vijf maanden dat ik in Zweden heb gewoond, heb ik ontzettend veel gezien, gedaan, geleerd en meegemaakt. Vanaf het moment dat ik vertrok belandde ik van het ene avontuur in het andere. Dat maakt in je eentje een tijd lang naar het buitenland vertrekken ook zo tof: alles kan ineens een avontuur worden!”

Wat is het meest bijzondere dat je daar hebt gedaan in je vrije tijd?

“Zonder twijfel de trip naar Lapland. Hij was ongelofelijk. Tijdens de trip heb ik een huskytocht gemaakt, op een sneeuwscooter gereden, Laplands ‘hoofdstad’ Rovaniemi bezocht, tot ver boven m’n knieën in de sneeuw gestaan, een sledetocht met rendieren gemaakt, rendier geproefd – sorry, het is gewoon echt lekker – en heb ik vanuit een snikhete sauna een duik in het wak van een nabijgelegen meer genomen. Kou is sindsdien niet meer hetzelfde. Ik kon na de trip gelijk hele delen van m’n bucketlist in één keer doorstrepen. De busreis was pure horror – hij duurde tweeëntwintig uur – maar het was het absoluut waard. Het was een ervaring die ik nooit meer ga vergeten.”

Wat was de grootste uitdaging?

“De eerste weken waren afzien. Vooral het vertrek naar Zweden viel zwaar. Enerzijds sta je aan het begin van een groot avontuur, maar aan de andere kant realiseer je je dat je je vertrouwde omgeving achterlaat. Op een vroege zondagochtend stapte ik met twee koffers op een vliegtuig onderweg naar Jönköping. Geen idee waar ik terecht zou komen en wat komend halfjaar me zou brengen. Spannend én stressvol, want voor langere tijd afscheid nemen van je vertrouwde omgeving is niet makkelijk. Zeker op het vliegveld was het even slikken.”

Hoe heeft zich dat verder ontwikkeld?

“Gelukkig waren ze in Jönköping voorbereid op de stroom internationale studenten. Vrijwel direct na aankomst stond er iemand klaar om me verder te helpen naar m’n nieuwe onderkomen. Al in de eerste week was er een hele toffe Kick-off waar we met alle internationale studenten onder begeleiding van een groep Zweden de stad leerden kennen. Jönköping voelt inmiddels echt als een thuis. Ik kon ook geen genoeg krijgen van fika's, een sociaal gebruik waarbij je je werk onderbreekt om samen koffie of thee te drinken. Vaak eet je daar een pastry bij, meestal een kanelbulle: een kaneelbroodje. En ik heb genoten van de sneeuw en de korte dagen.  Hoewel je winterdip op de loer ligt, geeft het een hele warme, knusse en gezellige atmosfeer. Alsof de feestdagen heel lang duren.”

Wat heb je ervan geleerd?

“Voor mijzelf was de persoonlijke ontwikkeling ook de voornaamste reden waarvoor ik besloot te gaan. Juist gezien ik graag in mijn eigen comfort zone blijf, leek het me een uitgelezen kans om daar eens een flinke stap buiten te zetten. Ik merk dat ik op persoonlijk vlak enorm ben gegroeid. Ik heb er dingen gedaan en meegemaakt waarvan ik begin dit jaar zelf nooit zou geloven dat ik ze aangedurfd zou hebben.”

Zou je andere studenten aanraden om in het buitenland te gaan studeren?

“Absoluut! Voor de meeste mensen is het een flinke stap in het onbekende. Zelf merkte ik ook dat ik dat eng vond. Het is een kwestie van leren om de onzekerheden die daarbij komen kijken te omarmen. De grootste heuvel is daadwerkelijk vertrekken en de eerste weken zorgen dat je settelt. Voor je het weet voel je je thuis en vliegt de tijd voorbij. Op jezelf terugvallen gaat makkelijker en sneller dan je denkt. Er zijn daar meer mensen zoals jij, dus je leert snel mensen kennen! En daarnaast leer je letterlijk en figuurlijk over grenzen heen kijken, krijgt je taalontwikkeling een enorme boost, maak je herinneringen die je nooit vergeten gaat en heb je waarschijnlijk binnen afzienbare tijd je hart verpand aan je nieuwe thuis.”