Stagiair Vincent draagt bij CERN bij aan de nieuwe natuurkunde: ‘Wat ik hier mag doen is heel gaaf en écht een buitenkans’

Hoi Vincent, hoe ben je bij CERN gekomen?

“CERN is eigenlijk de Champions League van de natuurkunde, dus ik wilde hier heel graag naartoe. Daarom heb ik zelf contact opgenomen. De UT heeft hele goeie banden met het CryoLab van CERN, waar ik geïnteresseerd in was. Ik heb toen met een student van de UT, die al bij CERN was geweest, gepraat over wat ze daar deden en dat leek mij wel wat. Via hem heb ik toen het e-mailadres van zijn professor gekregen, die mij vervolgens weer het e-mailadres gaf van zijn contactpersoon. Ik moest toen een aantal dingen opsturen, zoals mijn cv en motivatiebrief, en daarna moest ik nog langs HR, waarvoor ik nog wat dingen moest doen. Het ging allemaal niet heel makkelijk en snel, maar ik ben zo wel uiteindelijk bij mijn stage gekomen.”

Wat doet CERN dan eigenlijk?

“CERN is een heel groot onderzoeksinstituut voor deeltjesfysica. CERN heeft een 27 kilometer lange deeltjesversneller die onder de bergen door loopt. Hierin versnellen ze protonen bijna tot de lichtsnelheid, die ze vervolgens tegen elkaar laten botsen. Hierbij ontdekten ze in 2012 een nieuw elementair deeltje, dat nog niet bekend was. Hier proberen ze nu meer van te creëren om daaruit nieuwe natuurkunde te ontwikkelen. Er werken bij CERN zo’n 12.000 mensen en de mensen die hier werken wisselen constant door. Veel mensen komen hier hun PhD halen of komen hier een paar jaar werken.”

Hoe vind je het tot nu toe?

“Het is heel erg leuk werk en ik heb het erg naar mijn zin. Het was wel even wennen, want je kent eigenlijk niemand. Doordeweeks vliegt de tijd eigenlijk voorbij, omdat ik het werk zo leuk vind, dat ik eigenlijk niet wil stoppen. In het weekend ben ik dan ineens alleen. Er is hier gelukkig genoeg te doen: ik heb al een weekend Genève verkend en een ander weekend ben ik de Jura, een gebergte, opgegaan. Zo vul ik mijn weekenden in en doordeweeks vliegt de tijd dus voorbij.”

Wat doe je dan op je stage?

“De deeltjesversneller wordt steeds vernieuwd en over een paar jaar willen ze daar nieuwe magneten in zetten, vlak bij de detectoren die de deeltjes waarnemen. Er komt nu een nieuw type magneet, waardoor er een nieuwe manier van koeling met helium nodig is. Ze weten alleen nog niet alles over de hitteoverdracht binnen die magneet, dus ik ga daar nu mee experimenteren om hier meer over te weten te komen. Ook ga ik kijken naar hoe ik de huidige experimentele setup kan verbeteren, om zo nauwkeuriger en betrouwbaarder te kunnen meten. Hierbij word ik wel begeleid, maar nu doe ik het nog vooral alleen. Iedereen heeft een eigen project waar hij of zij mee bezig is.”

Wat lijkt je het leukste om te doen verder in je stage?

“Het leukste lijkt mij het uitvoeren van de metingen. Je gaat daar met extreem koude stoffen aan de slag en dat lijkt mij heel vet om te doen. Daarnaast vind ik het heel gaaf dat ik hier de mogelijkheid heb om bij te dragen aan dat wat de nieuwe natuurkunde gaat worden.”

Hoe ben je verhuisd?

“Met de auto, de rijafstand viel wel mee: we waren één dag onderweg. Mijn ouders brachten me naar Zwitserland. Sinds september loop ik stage bij CERN, maar we waren al een paar dagen eerder in Genève, terwijl ik pas vanaf 1 september in mijn kamer kon. Toen hebben we een aantal dagen samen in een Airbnb gezeten. Dat was erg gezellig. Zo konden zij ook nog even zien waar ik voor een half jaar zou wonen. We hebben bijvoorbeeld een rondleiding gedaan bij CERN en zijn ook nog Genève in geweest.”

Hoe kwam je bij je kamer?

“Via Facebook ontdekte mijn vriendin deze kamer voor mij en het leek goed onderhouden. Er zit zelfs een schoonmaakster bij, dus toen heb ik gereageerd. Nu zit ik samen met twee andere huisgenoten in dat studentenhuis, dus ik heb gewoon mijn eigen kamer. Een van de studenten komt uit Duitsland en werkt ook bij CERN. Toevallig in hetzelfde gebouw, boven mij. De andere komt uit Spanje en werkt hier in het ziekenhuis. De cultuur in zo’n studentenhuis hier is wel anders dan in Nederland. Omdat je hier in de avond niet echt warm eet, eet je ook niet samen, waardoor je wat minder contact hebt met je huisgenoten.”

Merk je meer culturele verschillen?

“Ja, wel subtiele verschillen. Het is niet een enorme cultuurshock; het blijft natuurlijk een westers land. CERN ligt eigenlijk een beetje op de grens van Frankrijk en Zwitserland, dus ik woon zelf in Frankrijk, maar werk eigenlijk in Genève in Zwitserland. Het zijn echt kleine verschillen die ik merk, waarbij het eten een van de grootste is. Ze eten bijvoorbeeld tussen de middag warm. Je kan in de kantine dan zelf een warme maaltijd kopen van rond de €10,-. Ik heb dat een tijdje geprobeerd, maar dat merk je toch wel in je portemonnee, hoor. Bij de kantine kan je ook voor ongeveer 10 cent een plakje brood kopen, dus wat ik nu doe is dat ik acht plakjes brood haal en mijn eigen beleg meeneem. Ik kreeg soms wel wat rare blikken daardoor, maar ze zijn het nu eigenlijk wel van me gewend.”

Mis je thuis al?

“Ik kijk er zeker naar uit als mensen op bezoek komen of naar kerst, als ik weer op bezoek ga bij mijn familie. Dus ik mis het wel, maar ik heb er geen last van. Ik wil hier gewoon het beste van maken. Wat ik hier mag doen is heel gaaf en echt een buitenkans, dus daar wil ik volledig van kunnen genieten.”

Wat is jouw advies voor studenten die bij een groot bedrijf zouden willen werken?

"Gewoon proberen, niet geschoten is altijd mis! Als het niet lukt, lukt het niet, maar wat heb je te verliezen? Uit ervaring weet ik dat als ik ergens mijn zinnen op zet en echt mijn best doe, dat het dan ook wel lukt. Wat ook helpt om bij een groot bedrijf binnen te komen, is om buiten je studie om dingen te doen in de richting die je wilt gaan. Dan heb je net een stapje voor op anderen.”