Sophie kwam er tijdens haar revalidatieproces achter dat ze toch in het onderwijs wilde werken
Toegepaste psychologie-student Sophie Duursma loopt stage bij het decanaat van middelbare school de Waerdenborch. Ze had al eerder stage gelopen bij een decaan en wilde eigenlijk eens iets anders proberen, maar toen liep ze hersenschade als gevolg van een aanrijding. Tijdens haar revalidatieproces kwam tot het besef dat ze al had gevonden wat ze het liefst wilde doen: jongeren helpen met het maken van keuzes.
Hoe ben je bij de opleiding toegepaste psychologie gekomen?
“Ik was geïnteresseerd in waarom we dingen doen die we doen en waarom we reageren zoals we reageren. Op de middelbare school vond ik Biologie fantastisch. Hoe werkt alles in onze hersenen? Deze interesse en natuurlijke nieuwsgierigheid past heel goed bij de opleiding toegepaste psychologie. Tijdens de studie kwam ik erachter dat ik het leuk vind om mensen te helpen. Zelf ben ik erg gevoelig, ik voelde veel dingen aan bij anderen. Ik vind het fijn om die gevoeligheid te kunnen gebruiken om anderen te helpen.”
Waar loop je stage?
“Ik loop nu stage bij de Waerdenborch. Dat is een middelbare school in Holten en Goor, ik werk op locatie Holten bij het decanaat. Mijn begeleider is decaan en ik leer alles over studieloopbaancoaching. We hebben gesprekken met leerlingen van het vmbo, havo en het vwo die niet weten welke richting ze op moeten met hun opleiding. We coachen leerlingen op het gebied van hun studieloopbaan en studievaardigheden. We geven en ontwerpen voorlichtingen en workshops om leerlingen te helpen bij het maken van keuzes.”
Waarom wilde je hier graag stagelopen?
“Tijdens mijn minor, Studieloopbaancoaching in het onderwijs, heb ik stagegelopen bij het Zone College. Decanen werken namelijk in decaankringen. Dan komen decanen uit de hele omgeving bijeen om hun ervaringen te delen. Zo ontmoette ik mijn huidige begeleider. We raakten daar aan de praat en ze bood me gelijk een stageplek aan. Zelf wilde ik eigenlijk een keer bij een andere organisatie dan een school stagelopen, maar het is toen allemaal anders gelopen.”
Wat is er gebeurd?
“Ik kreeg een ongeluk. Op de fiets werd ik aangereden door een scooter. Ik heb een paar dagen in coma gelegen en heftig hersenletsel opgelopen. Het was gelukkig geen permante schade, het was voornamelijk in de frontaalkwab. Ik had helemaal geen kortetermijngeheugen, kon niks onthouden, geen aandacht, geen concentratie. Het geheugen, je aandacht en concentratie zijn zo basaal. Je beseft eigenlijk pas dat je ze gebruikt als ze het niet meer doen. Al in het ziekenhuis merkte ik direct waarvan ik last had. De neuroloog zei meteen: "Jij snapt precies wat er aan de hand is." Dat kwam door de kennis die ik had opgedaan tijdens mijn opleiding. Alleen normaal leerde ik dat over een cliënt en nu was ik de cliënt.”
Hoe realiseerde je dat je toch weer het onderwijs in wilde?
“Tijdens mijn herstelproces ontdekte ik dat ik de gezondheidszorg een prachtige tak vind, maar dat het niks voor mij is. Ik bekijk iemand graag vanuit zijn persoonlijkheid en niet vanuit zijn belemmering en dat is wel wat je doet in de gezondheidszorg. Ik was het meisje met hersenletsel en daaraan moest ik geholpen worden.
Ik kwam erachter dat wat ik tijdens mijn minor had gedaan, echt was wat ik wilde. Ik moest natuurlijk revalideren dus heb eerst een half jaar niks gedaan, want ik kon ook echt helemaal niks. Op een gegeven moment kwamen de muren om me af en besloot ik dat ik weer iets wilde gaan doen.”
Hoe heb je dat toen aangepakt?
“Toen heb ik mijn stagecoördinator Jan Arend gebeld. Ik zei tegen hem dat ik niet vijf dagen stage kon lopen in verband met mijn herstel. Ik vroeg of het mogelijk was om twee dagen stage te lopen. Hij zei dat ik eerst maar een stageplek moest vinden. Dat had ik al, want ik had weer contact opgenomen met mijn huidige begeleider die mij destijds al een plek aanbood. Zij wist al wat er met mij gebeurd was en vond het prima dat ik maar twee dagen kon. Dit houdt wel in dat ik een jaar over mijn stageperiode ga doen. Na de zomer ga ik nog een half jaar drie dagen per week stagelopen.”
Wat doe je allemaal tijdens je stage?
“Omdat ik maar een paar dagen per week stageloop komt het allemaal wat langzamer op gang. De taken waar ik naar toe werk zijn voornamelijk gespreksvoering. Leerlingen kunnen via hun mentor of docent bij ons terecht komen met betrekking tot studiekeuze, profielkeuze of iets anders. Bijvoorbeeld als ze willen switchen van een niveau. Soms is een gesprek voldoende en soms heb je er meer nodig. Ik heb veel geobserveerd, maar soms ben ik meer aan het woord. Daarnaast organiseren we veel LOB-activiteiten. Dit zijn activiteiten die zich bezighouden met de loopbaan van de leerlingen. Binnnenschools zijn dit workshops en presentaties en buitenschools zijn dit open dagen of bedrijfsbezoeken.”
Wat vind je het allerleukste van al die dingen?
“Wat ik het allerleukste vind, is dat je nu eigenlijk beseft hoe belangrijk het is om te leren hoe je een keuze moet maken. Om leerlingen daarbij te kunnen helpen geeft me een voldaan gevoel. Het is belangrijk om vanuit je eigen ervaring te praten. Ik merk ook dat de leerlingen zich snel openstellen naar mij omdat ik nog jong ben en niet zo ver van hen af sta. Het is belangrijk om ze bij te brengen dat een keuze niet voor de rest van je leven is. Je weet pas echt of iets bij je past als je het probeert en als dat dan een verkeerde keuze is, dan is dat ook oké. Als leerlingen uit het kamertje lopen met gevoel dat ze antwoorden hebben gevonden of de druk op het maken van een keuze weg is, ben ik tevreden. Dat is waar ik het voor doe.”