NarcoNeus – Een snelle detector met een neusje voor druggerelateerde stoffen
De NarcoNeus is een prototype apparaat waarmee vluchtige narcotica (gerelateerde) stoffen real-time in een auto gedetecteerd kunnen worden. Het primaire doel van het apparaat is om een eerste indicatie van mogelijke illegale drugs (gerelateerde) stoffen in een voertuig te geven aan politieagenten, waarmee agenten hun zaak kunnen ‘opplussen’ in vakjargon.
Vanuit de politie Twente Noord kwam de vraag voor een klein, relatief goedkoop handheld apparaat waarmee in een voertuig of door een open raam gemeten kan worden of er druggerelateerde stoffen in een voertuig aanwezig zijn of niet. De politie heeft te maken met steeds vernuftigere criminelen in de drugstransport. Om hier tegen op te treden kunnen technische apparaten en sensoren worden ingezet. De huidige technieken en drugshonden zijn niet altijd voor handen of in de buurt om hulp te kunnen bieden, daarom zou een klein apparaat wat in elk voertuig mee genomen kan worden uitkomst kunnen bieden.
Het project
Binnen het NarcoNeus project is er onderzoek gedaan om met een kleine array van elektrochemische sensoren en PID sensoren een E-nose te maken waarmee druggerelateerde stoffen gedetecteerd kunnen worden. Daarnaast is er gewerkt aan manieren om de omgevingslucht zo snel mogelijk naar de sensoren te brengen en manieren om de data real-time te verwerken en terug te koppelen naar de gebruiker. Deze drie key componenten, de sensoren, het luchtbemonsteringskanaal en de elektronica vormen de kern van het prototype en hiermee is een klein handzaam apparaat gemaakt wat agenten mee kunnen nemen en makkelijk kunnen bedienen.
De sensoren
De NarcoNeus maakt gebruik van verschillende elektrochemische sensoren en een PID die samenwerken als een kleine E-nose. Deze sensoren detecteren gassen in de lucht. Het doel is om met een zo’n klein mogelijke set aan sensoren unieke patronen voor verschillende druggerelateerde stoffen te herkennen.
Er wordt hierbij niet alleen naar het pure eindproduct, de drugs, gekeken, maar ook naar (pre-)precursoren en eventuele bij- en afvalproducten van het productieproces die nog in kleine mate in het eindproduct aanwezig kunnen zijn. Deze stoffen zijn over het algemeen veel vluchtiger dan de drugs zelf en maakt detectie op basis van gas mogelijk.
Het prototype
Gezien de doelgroep geen elektrotechnische of chemische scholing hebben, was het een doel om een apparaat te maken wat ‘plug-and-play’ is, wat in dit geval betekent dat er enkel een aan/uit knop en start/stop knop op zit en de rest allemaal automatisch gaat.
Het onderzoek is begonnen in het lab van de politieacademie en is vervolgens verplaatst naar het Ketenbeslaghuis in Utrecht. Hier is de mogelijkheid om scenariotesten op te zetten met drugsamples die in de praktijk in beslag zijn genomen en onderzoeksvoertuigen van de politie. Dit heeft een goed beeld van de werking, mogelijkheden en limietaties van de sensoren gegeven. Met de opgedane kennis en onderzoeksresultaten is het prototype door ontwikkeld naar variant eerste trials in het werkveld zijn gedaan met de politie.
Als vervolgstap is het zaak om een grotere trial op te zetten waarbij wij als onderzoekers ook niet meer mee hoeven te lopen, maar de politie zelf met het apparaat aan de slag gaat. Ook is het doel om het OM te betrekken om de juridische status van dit apparaat vast te leggen, zodat het ook regulier ingezet mag worden.