Studenten implementeren eHealth-oplossingen in Arnhemse zorgwoningen

‘Met mijn opleiding zit ik precies op het snijvlak van technologie en gezondheidszorg. Ik ben straks hbo-verpleegkundige, maar hopelijk eentje die de brug kan slaan tussen de zorgpraktijk en de  technologische toepassingen die we daarbij goed in kunnen zetten,’ vertelt Wendy.

De afgelopen maanden hield ze zich met medestudent Peter Biermann (20), bezig met zorgtechnologische toepassingen voor de renovatie en nieuwbouw van Het Dorp bij Arnhem. Het zorgcomplex dat in de jaren ’60 met hulp van de legendarische tv-inzamelingsactie van Mies Bouwman tot stand kwam, wordt vernieuwd. Onder andere met slimme zorgwoningen, vol technologische oplossingen.

Slimme woningen. Waar moeten we dan aan denken?

Wendy: ‘Voor SIZA, de zorginstelling die aan Het Dorp verbonden is, richten we nu een voorbeeldwoning in, waarin mensen met niet-aangeboren hersenletsel of ademhalingsondersteuning zo veel mogelijk zelfstandig kunnen functioneren. Gaat de bel, dan kan iemand op zijn telefoon zien wie er voor de deur staat en zijn gast op afstand binnenlaten. Ook kun je denken aan een automatisch verschuifbare muur, waarmee hij overdag zijn woonruimte en ’s avonds zijn slaapruimte kan aanpassen.’

Maken technologische oplossingen de zorg niet veel onpersoonlijker? 

 ‘Het gaat er vooral om hoe je die technologie inzet. Als je een patiënt met hartfalen heel vaak naar het ziekenhuis moet laten komen om zijn bloeddruk, hartslag en gewicht te meten, dan heeft dat veel impact op zijn leven. Wanneer we dit op afstand kunnen inlezen, scheelt dat enorm. Bij een echte ziekenhuisafspraak is er dan meer tijd en aandacht voor echt contact met de patiënt. Je kunt ook denken aan een thuiszorgmedewerker die met behulp van een Google Glass een gecompliceerde wond kan behandelen, terwijl er een gespecialiseerd wondzorgverpleegkundige op afstand meekijkt en aanwijzingen geeft. Zoiets biedt grote voordelen.’

Wat bedoel je met je uitspraak over de handen aan het bed?

‘Zorgtechnologie kan er juist voor zorgen dat een verpleegkundige meer persoonlijke aandacht voor een patiënt heeft. Veel zorginstellingen kiezen voor een elektronisch patiëntendossier waarin zoveel ingevuld moet worden, helaas ook minder relevante informatie, dat er minder tijd is voor de echte zorg. In onze studie leren we juist de verbinding te leggen tussen een ontwerper van zo’n softwarepakket en de verpleegkundige. Wat heeft die laatste werkelijk nodig? Hoe richten we dat dan softwarematig in? Verpleegkundigen voelen zich serieuzer genomen door mensen met ons profiel, merk ik.’ 

Hoe hebben jullie het in Arnhem met de slimme woning aangepakt?

‘We hebben 90 zorgscenario’s geanalyseerd en uitgeschreven, contact gezocht met leveranciers en een plan geschreven. Het zou prachtig zijn als we in de toekomst deze technologie bij mensen in hun vertrouwde woonomgeving kunnen inzetten. Dus ook buiten dit soort instellingen.’

Hoe zie jij je toekomst als bruggenbouwer tussen technologie en goede zorg?

‘Toen ik aan mijn mbo-opleiding Verpleegkunde begon, wilde ik in de acute zorg gaan werken. Ik zag al snel dat er veel op de tekentafel wordt bedacht dat niet goed aansluit op de praktijk. Het inspireerde me om aanvullend de studie Gezondheid & Technologie bij Saxion te gaan volgen. In mijn ideale baan werk ik in de acute zorg en vul ik dat aan met het zoeken naar technologische oplossingen om de zorg beter te maken. Daarbij moet het belang van de cliënt altijd voorop staan.’