Drie etappes lang lag Solar Team Twente aan kop tijdens de prestigieuze Bridgestone World Solar Challenge in Australië, maar een stevige windvlaag maakte vannacht abrupt een einde aan de droom van de studenten van Saxion en Universiteit Twente. Toch is het team trots, vertelt teamlid Emma van Geel vanuit de backoffice bij Saxion.
Hoi Emma, wat is er vannacht precies gebeurd?
“We zijn rond acht uur Australische tijd begonnen aan de vierde racedag en kort na de start is onze coureur van de weg geraakt door een windvlaag. De auto is in de berm geraakt en is over de kop geslagen. Het belangrijkste is dat de coureur gelukkig oké is. Hij is nog naar het ziekenhuis geweest voor een check, maar heeft enkel een paar schrammetjes. Het had veel ernstiger kunnen aflopen.”
Hoe hebben jullie dat hier beleefd?
“We zaten met wat oud-teamleden de livestream te kijken op het Youtube-account van Vattenfall en zagen onze teamgenoten in de berm staan. Dan hoop je nog dat ze gewoon een wiel aan het vervangen zijn en schrik je toch wel als blijkt dat het ernstiger is.”
Nu hadden jullie gisteren ook al last van de weersomstandigheden. Hadden jullie rekening gehouden met dit scenario?
“We wisten dat het weer niet al te best was en er veel wind stond, dat werd bij het opzetten van het kamp ook al duidelijk. We besloten daarom dat onze coureur naar eigen inzicht moest bepalen hoe snel hij wilde rijden. Veiligheid staat daarin echt voorop. Het was helaas gewoon domme pech. We hoorden al dat er ook vliegtuigen aan de grond zijn gehouden en vrachtwagens zijn geschaard. Het weer was echt heel verraderlijk.”
Hoe is de stemming in het team?
“We hebben natuurlijk veel contact met de teamleden en ze zijn onwijs geschrokken, maar maken het goed. Ze gaan nu naar een hostel verderop om te overnachten en te bespreken hoe ze verder gaan. We willen nog wel gaan finishen in Adelaide, dus de auto wordt nu met een trailer vervoerd naar het volgende punt, om daar te kijken hoe we de auto verder kunnen oplappen.”
Iedereen die de beelden heeft gezien, heeft kunnen zien hoe de auto eraan toe was. We zijn daarom onwijs blij dat we zo’n stabiele en veilige auto hebben gemaakt dat de coureur er zo is uitgekomen.
Hoe was de stemming voor het ongeluk? Jullie reden bijna vanaf het begin op de eerste positie.
“Die was vrij euforisch. We reden inderdaad drie dagen lang op kop en gisteren ontstond tijdens de laatste minuten een mooie nek-aan-nek-race met Vattenfall. Dat maakte het interessant en spannend, en de inhaalactie van hun kamp was natuurlijk mooi. We hadden goede hoop op de winst en dat maakt het wel extra zuur.”
Online stroomden de steunbetuigingen al snel binnen, ook vanuit de grote concurrent Vattenfall. Hoe was het contact onderling?
“Onwijs sportief. We hebben na het ongeluk nog contact gehad met hen en ook dingen afgestemd wat betreft de berichtgeving. Het is een ontzettend sportieve strijd, ook met de andere teams. Vanuit alle hoeken kregen we warme wensen.”
Wat gaat er nu verder gebeuren?
“Donderdag is natuurlijk de finish en zondag is dan de eindceremonie. Daarna is het een kwestie van de auto inpakken en op de transportbox zetten richting Nederland. Het team gaat dan vakantie vieren in Australië en halverwege november komen de meesten weer terug. Vaak spreken we dan in december weer af met het gehele team, inclusief wij van het backofficeteam.”
Welk gevoel overheerst nu?
“Toch wel trots. Iedereen die de beelden heeft gezien, heeft kunnen zien hoe de auto eraan toe was. We zijn daarom onwijs blij dat we zo’n stabiele en veilige auto hebben gemaakt dat de coureur er zo is uitgekomen. Daarnaast zijn we natuurlijk ook heel trots op de prestatie die we de afgelopen drie dagen hebben geleverd.”
