Laat je zien, blijf in beeld: buddycoach Lisette helpt eerstejaarsstudenten in coronatijd

Vanwege het coronavirus worden colleges bij Saxion zoveel mogelijk online aangeboden en voor sommige eerstejaarsstudenten betekent dat dat de keren dat ze de Saxion-gebouwen van binnen hebben gezien op één hand te tellen zijn. Om toch nog een beetje sociale binding tussen deze studenten te creëren, zijn zij ingedeeld in buddygroepen. Derdejaars Tourism Management-student Lisette Veer werd benaderd om enkele groepen te begeleiden en greep die kans met beide handen.

Ervaring opdoen

“Ze vertelden dat er een nieuw initiatief in het leven werd geroepen om meer binding te creëren”, vertelt Lisette. “Mijn studieloopbaanbegeleider heeft me toen aanbevolen en vervolgens werd ik door een andere docent gevraagd om studentassistent te worden. Zodoende begeleid ik eigenlijk één klas, die opgedeeld is in vier verschillende buddygroepen. In het begin is het vooral uitleggen hoe de systemen werken en wat de verschillende afkortingen betekenen. Dat gebeurt natuurlijk vooral online, maar toen het nog mogelijk was ook nog wel eens fysiek.”

Ondanks dat ze Tourism Management studeert, leek het Lisette leuk om in het onderwijs te werken. “Ik zat er al langer over na te denken dat het me na de studie best wat leek om voor Saxion te werken, bijvoorbeeld als docent. Dit leek me dus goed voor op m’n cv. Op deze manier kan ik ervaring opdoen en zien: hoe is dat nou, voor de klas staan? Normaal kríjg ik natuurlijk les, nu is het eens andersom. En nu merk ik ook hoe het is als studenten tijdens een online college hun camera niet aan zetten”, lacht Lisette.

Verplaatsen in de studenten

Dat ze zelf momenteel ook de opleiding volgt, ziet ze als een voordeel. “Ik kan me goed verplaatsen in de studenten en begrijp dus als geen ander dat je bijvoorbeeld het toetsrooster vaker moet uitleggen. Dat zijn dingen die je snel vergeet. Ik denk dat het voor de studenten ook fijn is dat ik pas 24 ben. Daardoor voelen ze iets meer verbinding en kunnen ze zich makkelijker openstellen. Twee jaar geleden was ik ook nog eerstejaarsstudent, dus ik weet goed wat ze doormaken. Zelf had ik destijds ook een studentassistent, al was die rol toen denk ik minder intensief dan nu, met corona. Maar ik denk dat het goed is dat dit initiatief behouden blijft.”

Ze geniet van het werk als buddycoach. “Ik vind het sowieso leuk om mensen te begeleiden en help graag anderen. Het is interessant om met deze doelgroep te werken, ik ben zelf dus niet heel veel ouder. Ik zou niet snel lesgeven op een basisschool.” Wel gaat er meer tijd in zitten dan ze van tevoren had verwacht. “Vooral in de voorbereiding. In het begin heb ik een spel opgezet om elkaar beter te leren kennen. Daarnaast krijg ik elke week een module opgestuurd waarmee ik een les moet geven van ongeveer 30 minuten. De ene week gaat dat over concentratie, dan weer over motivatie. Ook help ik met open dagen en ben ik bereikbaar voor studenten als ze vragen hebben.”

Steuntje in de rug

Haar uiteindelijke doel: zorgen voor een zo laag mogelijke uitval bij de eerstejaars studenten. “Ik merkte destijds dat er in het eerste jaar veel studenten afhaakten, dus ik hoop iedereen enthousiast te maken én te houden. Dat is soms moeilijk, maar ik probeer zoveel mogelijk verhalen te vertellen over buitenlandse stages of studiereizen.” De studenten zijn haar in ieder geval dankbaar. “Dat merk ik wel. Ik probeer ze zoveel mogelijk een steuntje in de rug te bieden en na de eerste tentamens kreeg ik al enkele appjes dat het geholpen had. Dat is leuk om te horen en doet me natuurlijk goed. Het is uiteindelijk ook waar je het voor doet.”