Hester heeft een carrièreswitch gemaakt en is afgestudeerd als hbo-verpleegkundige: 'Ik wil graag meer betekenen voor de medemens.'

Dag Hester, van harte gefeliciteerd met je afstuderen! Hoe gaat jouw nieuwe functie eruit zien?

“Dank! Vanaf 1 mei ga ik als verpleegkundige aan het werk op een afdeling voor mensen die op jonge leeftijd dementie hebben gekregen. Mijn voornaamste doel is om uiteindelijk Casemanager Dementie te worden. Mijn nieuwe baan zal dan ook als tussenstap fungeren.”

Wat maakt het dat de functie Casemanager Dementie goed bij jou past?

“Al het werk in de zorg is betekenisvol. Ondanks het harde werken en studeren heeft het me tot nu toe al veel voldoening gegeven. Maar ik denk dat ik als Casemanager Dementie optimaal gebruik kan maken van mijn kwaliteiten en van betekenis kan zijn voor mensen met dementie en hun naasten, waar ik vervolgens mijn voldoening uit kan halen.”

Even terug in de tijd: kun je ons iets vertellen over je professionele achtergrond?

“Ik heb altijd in de dienstverlenende sector gewerkt, waarin je klant- en servicegericht werkt. Na mijn opleiding Facilitaire Dienstverlening, heb ik verschillende officemanagementfuncties gehad. Het gaf me helaas niet de voldoening die ik zocht. Ik wil graag meer betekenen voor de medemens, écht betekenisvol werk doen. In 2016 heb ik daarom het roer omgegooid en heb ik een opleiding tot uitvaartbegeleider gedaan. Ik heb 2 jaar met veel plezier gewerkt in deze sector. Prachtig werk, maar ik voelde me niet thuis in deze commerciële wereld met veel concurrentie.”

Waarom heb je besloten om de hbo-v te gaan doen? Hoe heb je dat ervaren?

“Zoals ik hiervoor aangaf, kon ik minder goed mijn weg vinden in de uitvaartsector. Ik heb daarom besloten om breder te gaan kijken. Een opleiding in de zorg paste hier goed bij, zodoende kwam ik uit bij de hbo-v opleiding van Saxion. Destijds heb ik mee gedaan aan het project ‘Verbrede leerpaden’, waarbij het de bedoeling is om je breed op te leiden. Dit door binnen diverse organisaties en takken van zorg te werken. Dit sprak me erg aan, omdat ik destijds nog niet goed wist welke kant ik op wilde. In de praktijk viel dit voor mij wat tegen: ik heb bijna mijn gehele studie in de revalidatiezorg gewerkt, met alleen een uitstapje naar de thuiszorg (voor een jaar). Helaas waren er destijds niet meer mogelijkheden. Wel moet ik zeggen dat de Saxion Parttime School goed is opgezet. Je hebt veel vrijheid in hoe je de studie indeelt en je hebt prettig persoonlijk contact met docenten. Ook maakt het contact met medestudenten de studie écht leuker en leerzamer. Dit heb ik als prettig en nuttig ervaren en heb er zelfs een paar vriendschappen aan overgehouden.”

Hoe zag jouw week eruit toen je de opleiding volgde? Hoe combineerde je leren, werken, gezin en hobby’s?

“Nou: het waren soms pittige weken. Werken in de zorg was ook geheel nieuw voor mij. Het werk kost veel energie. Daarnaast krijg je een hoop nieuwe indrukken te verwerken. Daarnaast is studeren - na een lange tijd - echt wennen. Ik vond het wel heel leuk en verjongend om weer de boeken in te duiken, maar je hebt in je hoofd eigenlijk nooit rust. Er moet altijd nog wel iets gebeuren en dat vond ik soms lastig. Mede door het onregelmatig werken in de zorg, moet je goed plannen en jezelf beschermen tegen alleen maar met werk en studie bezig te zijn. Gelukkig is het me toch gelukt om te ontspannen tijdens die periode. Dit door prioriteiten te stellen en soms dingen te laten. Steun en hulp van je gezin is hierbij essentieel. Vooral in de periodes van deadlines waarin je moet studeren en verslagen af moet maken. Dan is het fijn dat de rest van het gezin zoveel mogelijk in het huishouden overneemt.”

Wat was voor jou de grootste uitdaging tijdens de opleiding? En hoe heb je dat opgelost?

“Het omzetten van de opgedane kennis in de praktijk. Omdat je geen zorgervaring hebt, ga je in eerste instantie aan het werk op basisniveau. Zeker nodig en erg leuk. Tijdens je studie moet je echter wel schakelen naar een ander niveau: vanuit helicopterview denken of bijvoorbeeld verpleegkundig leiderschap. Het daarvan direct kunnen toepassen in de praktijk is lastig. Enerzijds omdat er vaak geen tijd en ruimte voor is in de praktijk omdat je in dienst bent en het werk altijd voorrang krijgt. Anderzijds om de rol te pakken als zij-instromer. Je hebt het gevoel ‘net te komen kijken’ en hebt nog weinig ervaring als professionele verpleegkundige. Gelukkig is daar in het laatste half jaar (afstudeerfase) verandering in gekomen, hierdoor heb ik flinke stappen kunnen maken. Mede dankzij begeleiding en advies van de docent en de werkbegeleider op de werkvloer.”

Heb je nog tips voor mensen die een carrièreswitch overwegen?

“Ga vooral in gesprek met mensen uit het werkveld. Loop mee op een afdeling, zodat je een beter beeld krijgt van wat de functie inhoudt en of het je aanspreekt. Het is uitdagend en soms zwaar, maar herinner jezelf eraan dat je er veel voor terug krijgt. Ik heb er achteraf geen spijt van en ben ontzettend dankbaar voor wat ik heb mogen leren en ervaren. Hierdoor ben ik enorm gegroeid. Wees je er wel van bewust dat je een flinke portie doorzettingsvermogen nodig hebt. Je moet er ook tegen kunnen om ‘van onderaf aan’ te beginnen. Van professional ga je terug naar leerling, dat is even wennen! Ondanks dat de opleiding soms best pittig was, zou ik er zo weer voor kiezen, omdat het me vooral heel veel heeft opgeleverd!”

Bedankt voor het delen van je ervaring, Hester!