Noa loopt stage tussen de wilde dieren in Zuid-Afrika: ‘Ik heb hier de tijd van mijn leven!’

Hoi Noa, wilde je altijd al naar het buitenland?

“Ja, ik had dit al wel een paar jaar op de planning staan, maar vaak kon het niet doorgaan door corona. Vorig jaar zou ik eigenlijk gaan, maar toen was het nog niet helemaal klaar bij de Wildlife Forensic Academy en zaten we nog met corona, dus dat is toen een jaar opgeschoven. Ik wilde altijd heel graag iets doen met dieren en wildlife, en dat kan natuurlijk heel goed hier in Zuid-Afrika. In Nederland heb je zoiets niet.”

Wat doe je nu op je stage?

“Ik werk vooral vanuit huis aan verslagen en onderzoeken. De academie zelf is een uur rijden vanaf Kaapstad. Mijn begeleider, dr. Greg Simpson, is een dierenarts, dus die neemt mij vaak mee naar zieke of dode bavianen zodat wij die samen kunnen onderzoeken. Ik kijk dan naar de verwondingen van de bavianen: of dat door mensen is gedaan en of er forensische sporen bijzitten die bij een rechtszaak gebruikt kunnen worden. Dat is hier helemaal nieuw, dus daar ben ik nu mee bezig om dat hier een soort van in te brengen. Ik word ook vaak meegenomen door het managementbedrijf van de bavianen om de bavianen te volgen. Dus wat ik doe is wel heel zelfstandig, maar er zit ook veel praktijk in waar je ook echt dingen meemaakt die je in Nederland niet snel mee kan maken. Ik kan hier gewoon een autopsie doen op een baviaan, waar ik dan vrij in ben in mijn aanpak, dus dat wat ik hier mag en kan doen is echt heel bijzonder. De wet hier is ook heel anders en minder streng. Hierdoor kan ik het ook echt allemaal van dichtbij meemaken en is het niet alleen theorie. Bij Forensisch Onderzoek is het juist belangrijk om praktisch bezig te zijn en dat kan hier echt mooi.”

Hoe ben je bij deze stage terecht gekomen?

“Drie jaar geleden kregen we toevallig een mailtje dat deze academy dit wilde gaan doen in Zuid-Afrika. Het was toen nog allemaal volop in ontwikkeling en ze konden daarom nog niet direct studenten ontvangen, maar ik heb daar toen wel direct op gereageerd. Vanaf daar had ik eigenlijk al vrij snel contact met Andro Vos en dr. Greg Simpson, die de academy hebben opgericht. In die drie jaar heb ik eigenlijk altijd contact gehouden, waardoor ze ook wisten dat ik dit heel graag wilde.

Toen ik hier kwam hadden ze ook nog niet alles klaar om studenten te ontvangen. Gelukkig gaat er nog een tweeweekse cursus aan vooraf, waar je alles leert over wildlifecriminaliteit en hoe je forensisch onderzoek doet binnen de wildlife. Ik zat hierdoor bij de eerste groep studenten die die cursus volgde en het was echt een super interessante cursus. Uiteindelijk is het allemaal wel gelukt. Met veel dank aan Karen van den Berg van International Office van Saxion is het toch doorgegaan en nu zit ik hier. Karen heeft mij veel geholpen met het contact met de academie, wat ertoe heeft geleid dat er na mij meerdere studenten kunnen komen. Dat is ook heel leuk om te horen.”

Hoe zag die cursus eruit?

“Met de cursus krijg je elke dag lezingen over wildlifecriminaliteit en ga je naar verschillende plekken, zoals bedrijven die zich bezighouden met wildlife trafficking of rangers die stroperij aanpakken, en krijg je te horen hoe ze dat doen. Ze hebben ook een experience-laboratorium, waar ze drie crimescenes hebben nagemaakt met een opgezette neushoorn, giraffe en een leeuw. Hierbij voegen ze dan sporen toe zodat je die kunt onderzoeken. Het is echt een hele gave ervaring om daar op die manier mee bezig te zijn. Daarnaast hebben ze ook hun eigen lab en rechtszaal. Dus alles wat je nodig hebt zit eigenlijk al op die plek, wat heel handig is.”

Wat vind je het leukste om te doen daar?

“Ik heb wel echt de tijd van mijn leven hier. Het leukste vind ik het werken met de bavianen, vooral dus het praktische deel. Het observeren van de bavianen vind ik heel leuk om te doen en daarbij is het heel gaaf om ook iets tegen de criminaliteit te doen. Het doen van iets wat best veel waarde heeft, geeft ook veel voldoening, merk ik. Ook is het heel vet dat mijn stagebegeleider mij overal mee naartoe neemt. Ik ben echt een dierenmens en het zou me heel gaaf lijken om mij later ook op deze manier met dieren bezig te houden. Dan zou ik alleen wel snel moeten emigreren, maar het blijft zeker in mijn achterhoofd hangen.”

Hoe is het om van Nederland naar Zuid-Afrika te gaan?

“In Nederland is het echt heel veilig. Hier in Zuid-Afrika is het met corona erg achteruit gegaan. Veel mensen zijn hun banen en huis verloren, waardoor er heel veel zwervers zijn, wat sowieso al moeilijk is om te zien. Daardoor worden er ook veel mensen beroofd. Als je op straat loopt met waardevolle spullen ben je al snel een doelwit. Je moet echt goed opletten waar je heen gaat, de gevaarlijke plekken vermijden en opletten dat je je spullen goed opbergt. Dat is dus heel anders dan in Nederland. De mensen buiten de stad zijn wel echt heel lief en waarderen zo veel. Het is voor mij wel echt een reality check: in Nederland hebben we het eigenlijk zo goed, we mogen echt niet klagen. Ik merk aan mezelf dat ik het wel fijn vind om dat verschil hier mee te maken. Ik zie nu een heel ander perspectief.”

Hoe was het voor jou om in zo’n andere omgeving te komen?

“Het is echt even wennen, maar ik had me goed ingelezen hierover, dus ik was wel voorbereid. Ik ben al eens in Brazilië geweest, waar het een beetje hetzelfde is. Ik had me goed ingelezen en er ook goed over nagedacht, maar ik merk dat veel Nederlanders hier dat juist niet echt hebben gedaan, wat soms wel frustrerend is. Lees je echt goed in over de veiligheid en wat je wel en niet moet doen wanneer je naar het buitenland gaat voor een stage of minor.”

Waar verblijf je nu?

“Ik ben samen met mijn beste vriendin hierheen gevlogen, dat vond ik wel echt fijn, want het is zeker geen veilig land. Je kan bijvoorbeeld niet alleen over straat lopen en dat soort dingen. Dus dat was wel echt even omschakelen. We wonen in een soort studentencomplex, met heel veel Nederlanders. Mijn vriendin en ik hadden van tevoren met z’n tweeën een kamer gehuurd, maar toen we daar aankwamen, kwamen we erachter dat er nog iemand in het appartement zat. Dit heeft bij ons gelukkig wel heel goed uitgepakt, want het klikte direct en nu zijn we beste vriendinnen, dus daar hebben we wel geluk mee gehad. We hebben hier ook veel vrienden kunnen maken, ook wel met een paar locals hier. We doen ook veel met een groepje, zodat je nooit echt alleen bent. Je kan hier zoveel leuke en mooie dingen doen. Als je wil sporten, dan ga je bijvoorbeeld hier de berg op, dat kan niet in Nederland. Het is echt fantastisch hier.”

Wat doe je daar dan in je vrije tijd?

“We gaan best wel vaak met onze local vrienden naar feesten of een avondje naar een strand. Je kan hier supergoed uitgaan zonder zorgen. Overdag kan je niet zo goed alleen over straat lopen, maar als je uitgaat is er echt nooit iets aan de hand. We gaan ook op hikes en surfen veel, alleen zijn er nu wel wat haaien gespot, waardoor er iets minder gedaan wordt. Ook hebben we wat tripjes gedaan, zoals walvissen spotten, kajakken en zijn we net een aantal dagen naar het Krugerpark geweest.”

Wat is het meest bijzondere wat je hebt gedaan?

“Het meest bijzondere wat ik heb gedaan is de trip naar het Krugerpark met vrienden. Het was zo bijzonder om de dieren zo in hun natuurlijke omgeving te zien. Wij hebben ook veel gezien wat je normaal gesproken niet zo snel ziet. Wij hadden met onze groep twee busjes, dus je gaat gewoon zelf rijden. Je hebt daar ook geen tijden dat je weer terug moet zijn, maar je kan gewoon echt in alle vrijheid zelf bepalen wanneer je gaat rijden en wanneer je weer teruggaat. We zijn daar vier dagen geweest en eigenlijk de hele tijd dat je daar bent, ben je aan het zoeken naar dieren om je heen. Wat we bijvoorbeeld hebben gezien is dat er een hyena en een luipaard bij elkaar zaten, waar vervolgens wilde honden bij kwamen. Wilde honden zijn in het Krugerpark echt zeldzaam om te zien: er zijn er daar 250 van in het hele Krugerpark en wij zagen twee keer een groep van 30 tot 40 honden. Ze waren zo dichtbij, het was echt heel bijzonder.”

Heb je nog tips voor andere studenten die ook naar het buitenland willen?

“Bereid je in ieder geval goed voor en lees je in over het land waar je heen gaat. In dit soort landen moet je je ook niet als een ‘rijke Nederlander’ opstellen. Die ‘apartheid’ is hier een gevoelig onderwerp, dus daar moet je wel rekening mee houden. Mensen reageren daar heel verschillend op. Verder kan het eigenlijk niet tegenvallen als je er gewoon blanco in gaat. Onthoud ook dat als je echt iets wilt en je er je best voor doet, dat het ook echt mogelijk is. Geef gewoon niet te snel op, dan lukt het uiteindelijk wel. Mij heeft het uiteindelijk ook twee jaar geduurd voordat dit door kon gaan, maar nu zit ik hier omdat ik dat initiatief nam en contact bleef houden. Het is echt een hele bijzondere ervaring die je altijd bij zal blijven en nu kan het nog! Dus ik raad het je zeker aan. Als je toevallig Forensisch Onderzoek studeert, dan is dit bij de Wildlife Forensic Academy echt een hele unieke kans!”