Anouk verduurzaamde het productieproces bij het Nationaal Opera Ballet: 'Ik wil werken vanuit liefde voor textiel en de planeet'

Anouk begon bij Saxion als verpleegkundestudent. Ze merkte dat deze studie niet bij haar paste. “Ik vond de menselijke kant van dat beroep erg leuk, maar nam mijn werk te veel mee naar huis. Toen ben ik verder gaan kijken. Ik wilde iets doen met zorgen voor mensen en de wereld, maar niet meer één op één. Ik had altijd al affiniteit met textiel en toen kwam dit op mijn pad.” Zorgen voor mensen en de wereld doet Anouk in de textielbranche door zich bezig te houden met verduurzaming.

Fast fashion

“Ondertussen weet iedereen dat fast fashion niet goed is voor de wereld. Het is een van de meest vervuilende industrieën. Tijdens de opleiding werd me dat alleen nog maar duidelijker.” Anouk besloot daarom dat ze geen stage wilde lopen bij een bekende fast fashionketen. “Eerst dacht ik: misschien kan ik wel binnen een fast fashionketen bezig zijn met verduurzaming, maar ik voelde dat ik dan niet tot mijn recht zou komen. Toen ben ik verder gaan kijken in welke branches ze nog meer textiel gebruiken.”

Opera

Zo kwam Anouk uit bij de culturele sector. Zelf beoefent ze op hobbybasis ballet en zo viel haar oog op het Nationale Opera & Ballet. “Ik heb heel brutaal een mailtje gestuurd naar het hoofd van de organisatie. Hij gaf aan dat ze heel graag wilden verduurzamen op het gebied van textiel, maar geen idee hadden hoe ze dat het beste konden doen.” In eerste instantie kwam ze de organisatie vooral binnen vanuit haar interesse in ballet, maar tijdens haar stage hield ze zich voornamelijk bezig met de opera. “Ik was nog nooit bij een opera geweest. Elke twee maanden was er een nieuwe productie te zien en mochten wij deze als werknemers aanschouwen tijdens de generale repetitie. Ik heb er zoveel mogelijk meegepakt. Omdat ik het hele maakproces van dichtbij meemaakte, kreeg ik alleen maar meer bewondering. Er zit zo veel meer achter een operavoorstelling dan wat je op het podium ziet.”

Verduurzaming

Het Nationale Opera & Ballet creëert zelf de kostuums. Anouk vertelt hierover: “Sommige pakken worden ingekocht, maar de pronkstukken worden zelf gemaakt.” Met hulp van de duurzaamheidscoördinator van het Nationale Opera & Ballet stelde Anouk een plan op om het textielgebruik te verduurzamen. “De duurzaamheidscoördinator heeft een achtergrond in de architectuur, dus wist vooral veel over het verduurzamen van het gebouw. Ik heb mij tijdens mijn stage gefocust op het textielgedeelte. Dit deed ik door alle leveranciers te benaderen en te vragen naar duurzame alternatieven. Ik heb in kaart gebracht van alle leveranciers hoe hun supply chain eruitziet en hoe zij dat in de toekomst voor zich zien. In het document dat ik heb opgesteld is precies te zien welke leverancier het duurzaamste katoen kan leveren.”

Kostuumverkoop

Ook heeft Anouk geholpen met de verkoop van oude kostuums. “In december was het groot in nieuws dat het Nationale Opera & Ballet een hele grote kostuumverkoop hield. Ze verkochten toen 30 jaar aan kostuums omdat zij die ruimte nodig hadden en deze kostuums nooit meer op het podium zouden gaan komen. Een groot gedeelte daarvan werd niet verkocht, dit waren hele gewone kledingstukken. De extravagante jurken werden wel verkocht, maar de standaard kleding niet. Toen heb ik een recyclingbedrijf benaderd zodat ook deze kleding duurzaam werd verwerkt.”

Persoonlijke ontwikkeling

Naast leren over duurzaamheid is Anouk ook nieuwe dingen over zichzelf te weten gekomen. Zo overwon ze haar angst om te presenteren tijdens het geven van workshops. “Ik gaf workshops over wat duurzaam textiel precies is. Als je niet weet wat het precies inhoudt, is het een leeg begrip en kun je er ook niet naar toe werken. Iedereen gaf wel aan een duurzamere productie te willen maken, maar niemand wist wat duurzamere keuzes waren. Zo kun je soms beter voor polyesterstof kiezen, in plaats van wol. Dit lijkt misschien onlogisch omdat wol een natuurlijk materiaal is.” Anouk vond het in deze setting leuk om de workshops te geven omdat ze gepassioneerd was over zowel het onderwerp als de organisatie. “Het was echt een ontdekking voor mezelf dat ik er zo van genoot.”

Internationaal succes

Anouk ontdekte ook dat ze veel zelfstandiger is dan ze had verwacht. “Ik werd echt in het diepe gegooid en kreeg alle vrijheid. Het was eng dat ik niet wist waar ik moest beginnen.” Toch heeft Anouk zich gered en zelfs met internationaal succes. “Nog niet alle stoffen zijn duurzaam te krijgen, 100% duurzame producties zijn nu nog niet mogelijk. Voor hoever het mogelijk is zijn de producties verduurzaamd. Het duurzaamheidsbelang moet het vakmanschap niet in de weg staan. Tijdens een coproductie met Oslo sprak ik het hoofd van die organisatie en legde ik hem uit waar ik mee bezig was. Een maand geleden stuurde hij mij een mail of ik hen ook kan helpen op het gebied van duurzaamheid. Dat is wel echt heel cool.”

Door haar stage weet Anouk nu 100% zeker dat ze niet in de fast fashion wil werken. “Ik wil binnen de culturele sector aan het werk, of iets met specialekleding. Over een half jaar ga ik afstuderen bij een bedrijf dat vintage bruidsjurken restaureert. Ik wil werken vanuit liefde voor textiel en de planeet.”

De foto's zijn met toestemming van Anouk gebruikt.