Terugblikken en vooruitkijken: de tussenbalans van Richard Wielinga in het College van Bestuur

“Ik heb het hier heel erg naar m’n zin en ben zélf van plan om nog wel een tijdje te blijven,” zegt Richard Wielinga lachend, aan het begin van het gesprek. Uiteraard doelt hij op het vertrek van medebestuurders Timo Kos (eind februari) en Anka Mulder (half april). Het zal zeker impact hebben, zegt hij. Op Saxion en op zijn eigen werk binnen het College van Bestuur. Maar daarover later meer. Want lang voordat dat nieuws naar buiten kwam, was Richard Wielinga al uitgebreid gestart met zijn kennismaking binnen onze hogeschool. Wat viel hem daarbij op, sinds september? “Saxion is een leuke hogeschool,” vindt hij. “Ik werk graag bij een organisatie met een belangrijke maatschappelijke functie en ik vind de dynamiek van jonge mensen erg leuk. Dat geeft energie. Dus ik ga met veel plezier naar m’n werk. Het was leerzaam en interessant om op de verschillende Saxion-locaties zoveel verschillende collega’s te spreken. Ik heb zowel met het management als met groepen medewerkers gepraat, ben aangeschoven bij weekstarts, langs geweest bij teams, heb op allerlei plekken in onze gebouwen rondgekeken… Ja, dat heeft me al best een mooi beeld gegeven van de totale organisatie.” 

Versnellen en versterken 

In al die kennismakingsgesprekken en -sessies viel de enorme bevlogenheid en betrokkenheid van medewerkers op, concludeert Richard. Hij noemt daarbij ook de goede en vriendelijke sfeer. “De organisatie staat er goed voor: de basis is goed genoeg op orde, er ligt een heldere strategie en er zijn mooie ontwikkelingen, zoals de versterking van het deeltijdonderwijs en de uitbreiding van Apeldoorn. Financieel zijn we ook gezond omdat we tijdig zijn begonnen met inspelen op een lager studentenaantal en daardoor dalende inkomsten. We zijn door die dalende inkomsten wel in een wat ander vaarwater terecht gekomen, waarbij we zuiniger moeten omgaan met beschikbare middelen, scherpere keuzes moeten maken en de ontwikkeling van onze organisatie moeten versnellen en versterken."

Waar Richards focus de eerste maanden sterk lag op de nieuwe meerjarenbegroting, is er inmiddels nog meer ruimte ontstaan voor een bredere blik op wat er speelt bij Saxion. Verwonderpunten zijn er ook, vertelt hij. Overigens geen punten waar Saxion uniek in is. Hij zag ze ook op andere plekken waar hij werkte. "Idealiter wil je geen energieverlies in het met elkaar bezig zijn, maar juist al je energie inzetten op de inhoud van het werk en op het realiseren van de ambities,” aldus Richard. “De rode draad uit de gesprekken die ik gevoerd heb, is dat Saxion wordt ervaren als een organisatie waar het best veel energie en tijd kost om dingen voor elkaar te krijgen en om zaken te veranderen.”  

Ontwikkeling professionele cultuur 

Volgens Richard zijn thema’s als wendbaarheid, weerbaarheid, verander- en realisatiekracht belangrijk voor organisaties als Saxion, die een maatschappelijke opdracht met een schaarste aan middelen moeten vervullen. Daar zit ook de urgentie om stappen te zetten, zegt hij. Het is nodig in de ontwikkeling van een manier van werken die gericht is op het vergroten van de verander- en realisatiekracht van Saxion. “Het past bij de ambitie van de ontwikkeling van een professionele cultuur, maar het heeft ook te maken met leiderschap, structuur, systemen… Ik vind het leuk en interessant om te helpen die beweging te maken. Met bedrijfsvoering in mijn portefeuille zie ik daar een belangrijke ambitie voor mijzelf om bij te dragen aan het vergroten van de verander- en realisatiekracht van Saxion.” 

De vier B’s 

Veel vraagstukken op het gebied van de ontwikkeling van de organisatie en bedrijfsvoering binnen Saxion zijn vergelijkbaar met andere plekken waar Richard werkzaam was, vertelt hij. Natuurlijk zijn bepaalde aspecten ook nieuw, nu hij gestart is in het hoger onderwijs. Hij noemt het primaire onderwijsproces, maar ook de relatie onderzoek-onderwijs en hoe beide elementen elkaar kunnen versterken. Tevens geeft hij het borgen van goede onderwijskwaliteit en de bekostiging van het onderwijs als voorbeeld. “Dat zijn onderwerpen waar ik mij in de afgelopen maanden goed in verdiept heb. Wat wel weer herkenbaar voor me is: Saxion is een organisatie van professionals. Mensen die heel goed zijn in hun vak en die je zoveel mogelijk ruimte en verantwoordelijkheid moet geven. Tegelijkertijd wil je die professionals ook uitdagen om, vanuit hun eigen vakinhoud, onderling de verbinding te zoeken en zich daar ook verantwoordelijk voor te voelen. Want we zijn wel één organisatie, dus ook dat vraagt om balans. [lachend] Je weet het misschien, professionals hebben een hekel aan vier B’s: Bureaucratie, Bazen, Beleid en Budget.”  

Doorstart 

Tenslotte dan het voorgenomen vertrek van Timo Kos en Anka Mulder. Hoe kijkt Richard daar naar? “In de eerste plaats heb ik natuurlijk gekozen voor Saxion als organisatie, maar ook voor Anka en Timo. Ik ervaar de samenwerking met Anka en Timo als heel prettig. Ik breng mijn ervaring mee, vanuit de andere organisaties waar ik gewerkt heb. Anka en Timo brengen hun ervaringen en kennis in vanuit Saxion en vanuit het onderwijs en onderzoek. Dat versterkt elkaar en vult elkaar aan. Hun vertrek komt daarom voor mij wel heel snel, al is het…in alle nuchterheid…ook gewoon een samenloop van omstandigheden. Ik gun Anka en Timo van harte de mooie stap die zij gaan zetten. Voor mijzelf betekent het dat ik mij nog een beetje sneller moet inwerken en dat mijn portefeuille zich zal verbreden.  

Het inwerken van de nieuwe leden van het College van Bestuur en het vormen van een nieuw team zal even tijd kosten. Met name ook het opbouwen van het externe netwerk en de externe contacten. Ik ben heel blij dat de Raad van Toezicht snel gestart is met de werving van een nieuwe voorzitter. Hopelijk kan een nieuwe voorzitter nog voor de zomer starten en het andere collegelid uiterlijk einde van dit jaar. In de tussentijd heb ik er alle vertrouwen in dat we Saxion op koers houden. Zoals gezegd: Saxion staat er goed voor. Ik ben zelf bereid een stap extra te zetten en hetzelfde merk ik ook bij directeuren en veel anderen. De betrokkenheid is groot en er is zoveel kennis en ervaring binnen de organisatie. Daar heb ik alle vertrouwen in.” 

Fotografie: Thomas Busschers