Veel evenementen zouden niet bestaan zonder vrijwilligers. Ook de HOI in Deventer kent een grote groep enthousiastelingen die zich elk jaar vol passie inzet. Leo Wolfkamp (uiterst rechts), systeembeheerder bij Saxion, is al sinds begin jaren negentig actief als vrijwilliger en krijgt sinds enkele jaren hulp van zoon en tevens Saxion-student Wouter (links). “Ik blijf dit doen tot ze me wegsturen.”
Leo is naar eigen schatting al sinds 1990 betrokken bij de introductie van het toenmalige Rijkshogeschool Ijsselland, dat in 2000 samen met Hogeschool Enschede verder ging onder de naam Saxion. “De introductie bestond toen uit een beachvolleybaltoernooi op de Brink. Ik zie de vrachtwagens vol zand zo nog voor me. Daarna was er elk jaar ergens wel iets. Sinds een jaartje of acht tappen we biertjes rondom het Saxion-gebouw.”
Leuke avond
Elk jaar kan hij weer genieten van de nieuwe aanwas van studenten. “Ze zijn toch een beetje ons brood voor de komende jaren: zonder nieuwe studenten tenslotte geen werk. En het is gewoon leuk om te doen. Je toont betrokkenheid en je hebt een leuke avond met je collega’s. We hebben een vast groepje van de IC-afdeling dat elk jaar helpt.”
Zoon Wouter
Tot dat vaste groepje behoort inmiddels ook zijn zoon Wouter, die enkele jaren geleden langs kwam fietsen met een vriend en spontaan biertjes begon te tappen. “Dat is natuurlijk leuk. Inmiddels is hij hier derdejaars student en is de rolverdeling dat ik tap en hij de biertjes verkoopt. Of we wel eens onenigheid hebben? Nee, het gaat eigenlijk altijd goed.”
Eenmaal thuis praten we altijd nog even na. Dan kijken we terug op een mooie avond en hopen we dat de studenten het ook leuk hebben we gehad.
Bekende
Wouter, inmiddels derdejaars student, kan dat bevestigen. “Het is altijd gezellig om met mijn vader en zijn collega’s te werken. Anders had ik het natuurlijk niet gedaan. Overigens staat hij altijd achter me, dus meestal zie ik ‘m niet eens zoveel.” Ook Wouter vindt het leuk om de nieuwe studenten van Saxion te zien. “Meestal zit er wel een bekende van me tussen.”
Mooie avond
Eenmaal thuis van de introductie praten ze vaak nog even na over hoe de avond is verlopen. “Dan kijken we terug op een mooie avond en hopen we dat de studenten het ook leuk hebben we gehad,” aldus Wouter, die zodra hij klaar is met zijn studie graag vrijwilliger blijft. Ook zijn vader denkt nog niet aan stoppen. “Absoluut niet. Ik blijf dit doen tot ze me wegsturen.”
