Nieuw human capital-lectoraat moet organisaties en werknemers in beweging brengen

Jarenlang elke dag hetzelfde intensieve werk doen en veel tijd kwijt zijn aan routinematige taken als meetings en het beantwoorden van mailtjes. Stephan Corporaal, sinds juli 2019 lector Human Capital bij Saxion, zag dit verschijnsel in coronatijd alleen maar toenemen. Mede daarom brengt hij vanmiddag tijdens zijn lectorale rede ‘Human capital in onzekere tijden’ een ode aan onrust én kondigt hij een fusie aan van de lectoraten Strategische HRM, Human Capital in Smart Industry en Brain & Technologie. Het nieuwe lectoraat focust zich op de driehoek mens, arbeid en technologie en streeft naar ‘een samensmelting van uitvinderstalent, genialiteit en daadkracht’. Kenmerken die juist medewerkers zo hard nodig hebben in deze onzekere tijden. 

Onder druk

Want als er één ding is dat corona ons heeft laten zien”, vertelt Stephan over zijn lectorale rede, “is dat dat mensen zich de hele dag te pletter werken. We gaan van de ene naar de andere meeting en staan behoorlijk onder druk. We moeten continue de balans zoeken tussen omgaan met al die meetings en onszelf tóch blijven uitdagen. Ik zie om me heen ook dat veel mensen met het volle plezier én de volle tevredenheid van studenten jaar in jaar uit dezelfde lessen geven, maar het is eigenlijk niet goed dat je zo routinematig bezig bent.” 

Meer dan 80% van de werknemers denkt dat ze zich niet hoeven te ontwikkelen of bij te scholen. “Maar we moeten kunnen veranderen en meebewegen. En het helpt niet om mensen alleen maar wat aandacht te geven en rust te bieden. Nee, de waarheid is dat we de komende jaren nog harder moeten werken en nóg productiever moeten worden.” 

Ook ziet hij dat we, ondanks dat het steeds verder in ons werk doordringt, een ongemakkelijke relatie hebben met de technologie. “We zijn de hele dag bezig met tilrobots of met mailtjes beantwoorden, maar we zetten die technologieën niet goed in. Dat zorgt ervoor dat we druk zijn, maar onszelf niet continue dwingen andere dingen te doen. Ik denk dat het een issue is dat op dit moment bij iedereen speelt.” 

Onrust 

Om dat op te lossen is volgens Stephan één ding heel belangrijk. Het loopt als rode draad door zijn lectorale rede: onrust. “We zijn te rustig. Heel veel medewerkers zijn tevreden met het feit dat ze jarenlang dezelfde taken uitvoeren en worden onderbenut, maar er komen zoveel ontwikkelingen op ons af, dat we vastlopen als we niet in beweging komen. Ik pleit voor een human capital-insteek die meer gericht is op presteren. We zijn in ons vakgebied nogal knuffelachtig: we stellen mensen meer tevreden dan dat we ze uitdagen tot betere prestaties. Zowel organisaties als werknemers zijn aan zet om onrust aan te wakkeren, in positieve zin. We moeten ervoor zorgen dat mensen meer in beweging komen.” 

In die human capital-insteek staat de dagelijkse werkelijkheid centraal en gaan we meer toe naar zogeheten groeibanen: werk waarin medewerkers de richting wordt gewezen naar iets dat zij zelf niet hebben kunnen en willen voorzien. “Werk waarin lenigheid en behendigheid worden geoefend, eigenschappen die zo broodnodig zijn in het acrobatisch bestaan. Dat is juist in deze onzekere tijden een basisvoorwaarde voor kwalitatief hoogwaardige arbeid. In plaats van met al die formuliertjes te wapperen rondom competentiemanagement en gesprekscycli, kun je bijvoorbeeld werknemers, ondanks dat ze een vaste baan hebben, om de twee jaar laten onderhandelen over een nieuwe positie.” 

Juist nu 

Medewerkers de juiste weg wijzen wordt dus nóg belangrijker. Door maatwerkafspraken, nudging, aanspreken, voorschrijven en eisen stellen. Maar ook door de technologie naar ons eigen hand te zetten, om ons werk uiteindelijk slimmer te kunnen doen. Daar moeten we volgens Stephan alleen niet mee wachten tot na de coronacrisis.  “Daar moeten we juist nu mee aan de slag. En daar gaat Saxion mee helpen. Bijvoorbeeld met typisch Twentse leergemeenschappen, waarin organisaties nauw samenwerken aan uitdagingen rondom de energietransitie. Maar ook met labs, waarin we medewerkers uitdagen en ondersteunen om nog slimmer met technologie samen te werken, en simulaties, waarmee bedrijven interventies kunnen vormgeven om medewerkers in beweging te zetten. Met zogeheten skills-paspoorten kunnen medewerkers en organisaties bovendien hun ontwikkeling versnellen.” 

Directeur Frans 

Zelf ziet de lector het belang van onrust als geen ander. “Ik heb zelf eigenlijk altijd een directeur gehad – ik geef ‘m in mijn rede de fictieve naam Frans - die me altijd op de meest ongelukkige momenten overviel met onrust. Hij stelde me juist niet continue tevreden, maar bood me nieuwe leerervaringen. En die kwamen eigenlijk altijd op het verkeerde moment”, lacht hij. “Maar ze waren altijd te goed om te negeren.”