'Saxion is geen eiland. We zijn juist verbonden met de regio, met de wereld'

Op zijn zestiende landde William Sanchez in Nederland, het land van zijn opa. Het land dat hij bovendien graag wilde leren kennen: om er te gaan wonen, de taal te leren en te studeren. “Ik was nieuwsgierig, had een enorme honger naar kennis en wilde op de eerste plaats graag gebruikmaken van de mogelijkheden die Nederland voor mij had om te studeren. Ik leerde Nederlands en studeerde uiteindelijk af aan de Universiteit van Amsterdam. Algemene Economie. Met veel interesse in internationale handel, handelsbetrekkingen en een specialisatie in Ontwikkelingseconomie.”

De stap naar Saxion

Nadat hij enkele jaren bij het Ministerie van Financiën gewerkt had, besloot William de Randstad achter zich te laten. Het was een gezamenlijk besluit: “Mijn vrouw kwam oorspronkelijk uit Delden en zij wilde graag terug naar Twente. Zo vond ik een baan bij de gemeente Enschede, waar ik me bezighield met het innovatiebeleid van de regio. Een functie met veel contacten: met andere overheden, maar ook met ondernemers en het onderwijs, waaronder de UT en Saxion. Ik vond de applied sciences-kant van Saxion altijd al erg interessant. De manier waarop je kennis en onderzoek heel direct toe kunt passen op plekken waar dat in de maatschappij nodig is.”

An offer you can't refuse

Het deed William nadenken over zijn vervolgstap. Toen hij een vacature zag waarin Saxion een Projectleider Ontwikkelingssamenwerking vroeg, voelde dat als “an offer you can’t refuse”, zoals hij het zelf omschrijft. “Een functie waarin ik kon samenwerken met het onderwijs, kon reizen, volop mensen kon ontmoeten én iets terug kon doen voor de plek waar ik vandaan kom. Het voelde alsof ik alles in huis had voor deze baan, al moest ik Saxion daar natuurlijk nog van overtuigen tijdens mijn sollicitatie.”

Een rol van betekenis spelen

Die pakte goed uit, waarna William in 2013 startte bij het International Office van Saxion. “Als projectmedewerker en subsidieadviseur hielp ik het International Office met het verwerven van projecten waarin onze hogeschool internationaal samen kon werken met partners in ontwikkelingslanden. Vaak waren dat programma’s vanuit het Ministerie van Buitenlandse Zaken, die zich richtten op samenwerking met het onderwijs, ondernemers en andere partners in Zuid-Oost Azië. Met mijn achtergrond, studie en werkervaring vond en vind ik het heel fijn daarin een rol van betekenis te kunnen spelen.”

Diversity Officer

Begin vorig jaar maakte William binnen Saxion een gedeeltelijke overstap binnen de dienst Onderwijs Student Support (OSS) waar de nieuwe functie van Diversity Officer beschikbaar kwam. “Het mooie is: je groeit als mens en kijkt daarbij ook om je heen naar maatschappelijke ontwikkelingen. Ik zag dat Saxion haar diversiteitsbeleid steviger neer wilde zetten. Met meer aandacht voor iedereen die bij ons werkt en studeert, maar juist ook om nog meer verschillende mensen aan onze organisatie te binden. Ik zag mezelf niet direct in de rol van Diversity Officer, maar hoe meer ik erover nadacht, hoe sterker ik voelde dat ik deze kans niet voorbij mocht laten gaan. Het leek me geweldig zo’n rol in de voorhoede te spelen, beleid te ontwikkelen, maar er ook zelf van te leren en het uit te dragen.”

Blijven reflecteren

Heeft zijn nieuwe functie hem veranderd? “Ja. Dit werk verandert me elke dag. Zo’n rol vraagt je om ook continu te blijven reflecteren: op jezelf en je werkveld. Je eigen vooroordelen worden steeds op de proef gesteld. Ik voel me hierin ook lerend. Daar ben ik heel open over. Diversiteit en inclusie betekent juist niet ‘alleen staan’ maar nadrukkelijk ‘in de groep staan’ en jezelf met die groep ontwikkelen. In deze rol heb ik ook meer contact met studenten. Over de manier waarop zij zich ontwikkelen en over hoe ze Saxion ervaren. Dat levert mooie gesprekken op. Zo’n functie als Diversity Officer is niet alleen intern gericht. Ik wil hem juist ook met de blik naar buiten invullen. Wat gebeurt er in de wereld om ons heen? Saxion is geen eiland. We zijn juist verbonden met de regio, met de wereld.”

Ruimte om zelf de regie te houden

Het is ook de verbinding met anderen die William energie geeft in zijn werk, realiseert hij zich nu meer dan ooit, vertelt hij. Vindt William dat hij regie heeft op zijn loopbaan? “Het past in mijn karakter om zelf de regie te willen houden. Die ruimte is er ook. Maar eigenlijk is de vraag waar het bij ambitie om draait. Dat is voor iedereen verschillend. Voor mij gaat ambitie over de drive om je persoonlijk en inhoudelijk te willen ontwikkelen. Niet per se om hoger op de hiërarchische ladder te komen. Ik ben heel dankbaar voor de kansen die ik heb gekregen om in Nederland te leren en te werken. Bij Saxion zie ik enorm veel mogelijkheden om te leren van studenten en collega’s. En om via hen iets terug te willen geven van wat ik geleerd hebt. In het verlengde daarvan wil ik ook iets terugdoen voor de maatschappij waarin ik leef en de plek waar ik vandaan kom.”

Nieuwe mensen met nieuwe ideeën

Hoe ervaart William de werksfeer en cultuur bij Saxion? “Er is niet één cultuur in onze organisatie. Elke academie of dienst heeft zijn eigen cultuur. Dat hoort ook bij zo’n grote hogeschool. Ieder jaar stromen hier grote aantallen studenten in én uit. Het is goed en gezond dat die cultuur geen vast gegeven is. Dat nieuwe mensen ideeën van buiten onze organisatie meenemen. Zo drukt iedereen zijn stempel hier op de cultuur.”

Meer aandacht voor welzijn

En juist die mix is zo interessant, vindt William: “Het maakt onze organisatie voor een bepaalde groep mensen tot doorstroomlocatie, waar ze zich hebben kunnen ontwikkelen, op weg naar een vervolgstap. Voor anderen is dit een plek waar ze zich lange tijd aan willen verbinden. Omdat ze steeds nieuwe uitdagingen zien en zich kunnen blijven ontwikkelen. Dat geldt voor alle soorten banen. Ook voor medewerkers in stafdiensten of met een facilitaire functie. We zijn niet alleen een organisatie met kansen voor hoogopgeleiden. Dat vind ik goed om eens te benadrukken. Als je twee stappen achteruit zet, van een afstandje kijkt, dan zie je dat Saxion zelf ook meebeweegt met de maatschappij. Tien jaar geleden stond in het onderwijs de doorstroom van studenten hoog op de agenda. Tegenwoordig hebben we veel nadrukkelijker over het welzijn van studenten. Erg positief, als je ’t mij vraagt.”

Foto: Thomas Busschers