'Als je liefde hebt voor je vak, dan is Saxion een mooie plek om iets door te geven aan studenten'

Het is niet zo dat Niek van Toor afgelopen maand bij Saxion startte. Al in 2006 besloot hij te solliciteren, nadat hij veertien jaar als werktuigbouwkundig tekenaar-constructeur bij een aantal bedrijven gewerkt had. “Ik gaf destijds al veel cursussen, ook aan Saxion-docenten. Of ik kwam ze tegen als stagebegeleiders. Eigenlijk was ik in de praktijk al wel een soort docent. En zelf wist ik eigenlijk al langer dat ik ook echt het onderwijs in wilde. Toch moest ik eerst praktijkervaring opdoen, vond ik. [lachend] Ik had trouwens een broertje dood aan docenten die lesgaven uit de boeken. Tenminste waar het om ons vakgebied ging.” En zo startte Niek als docent werktuigbouwkunde bij de gelijknamige Saxion-opleiding van de academie Life Science, Engineering & Design (LED). “Ik geef hier de vakken waarin ik ben opgeleid en in de praktijk mee heb gewerkt. Bijvoorbeeld methodisch ontwerpen, machineonderdelen tekenen en construeren. Ik ben ook verantwoordelijk voor de minor Engineering en onze internationale Project Week.”

Bijblijven en de voorhoede zoeken

Werktuigbouwkunde. Hij heeft liefde voor zijn vakgebied, dat misschien wel gestoeld is op de klassieke beginselen van natuurkunde en wiskunde, maar door snelle technische ontwikkelingen zoveel kan betekenen in de wereld van morgen. “Voordat ik bij Saxion kwam werken, zat ik op verschillende plekken, waardoor ik al met uiteenlopende technieken had gewerkt. Het gaat steeds sneller met innovaties. Bijblijven of die voorhoede zoeken, dat doe je toch voornamelijk op het grensvlak van praktijk en onderwijs, vind ik. In de begeleiding van stagiairs en afstudeerders zie je zoveel mooie en interessante praktijkvraagstukken langskomen. Ik zie in onze afstudeeropdrachten een verschuiving van de productietechnieken als lassen, draaien en frezen naar het plaatwerk. Dunne platen kun je kanten en laseren. Die trend wordt steeds duidelijker, van conventionele technieken naar computergestuurde machines en de toepassing van robotica. Dat voedt en inspireert ons ook weer in ons onderwijs.”

Studieroute Biomedical Engineering

Inspiratie komt ook vanuit de werkveldcommissie waarin hij met docenten en professionals uit het werkveld zit, vertelt Niek. “Je komt een aantal keren per jaar bij elkaar en probeert zo goed mogelijk samen kansen te zien en te pakken om het onderwijs en het werkveld nauw te blijven verbinden. Dat werkt goed, het geeft nieuwe inzichten en verbinding.” In zijn werk moet hij dan ook over grenzen kijken. Over grenzen van Saxion-academies, maar dus ook met de blik naar buiten. Naar de regio, het werkveld. “Er is steeds meer samenwerking. Natuurlijk tussen de opleidingen van onze academie, maar ook met de opleiding Technische Bedrijfskunde en recent met de Academie Gezondheidszorg.” Die laatste samenwerking heeft geresulteerd in de start van de nieuwe studieroute Biomechanical Engineering binnen de opleiding Werktuigbouwkunde. “Dat is gewoon een enorm gave ontwikkeling, waarbij we de brug slaan met het domein van de gezondheidszorg. Je ziet hoe techniek de oplossing kan zijn bij vraagstukken om mensen te ondersteunen. Bijvoorbeeld met een exoskelet of een speciale brancard. Of met andere hulpmiddelen om langer thuis te kunnen wonen. Die verbinding met andere vakgebieden is er volop. Dat vind ik heel inspirerend en kansrijk.”

Techniek of zorg

Had hij het zelf voorzien? Dat techniek zo’n andere rol gaat spelen in ons dagelijks leven? “Het klinkt misschien gek, maar het antwoord is ja. Ik ben ooit gestart met de studie fijnmechanica, een variant op werktuigbouwkunde. Afgestudeerden kwamen vaak te werken in of met revalidatiecentra. Bijvoorbeeld het Roessingh, als ontwikkelaar van protheses of gewrichten. Zelf heb ik lang getwijfeld of ik de techniek of de zorg in wilde. Het verbaast me niets dat techniek mensen kan helpen in zorgsituaties, of om langer zelfredzaam te blijven.”

Bakken talent

De techniek, de zorg, de verbinding tussen vakgebieden: hij komt het allemaal tegen in het docentschap. Maar het zijn vooral de studenten die Niek inspireren: “In mijn vorige werk miste ik iets. Dat was het contact met studenten. Ik kan nu binnen die andere context van het onderwijs met vraagstukken rond techniek bezig zijn. Dat geeft een andere blik op mijn vak. Wat ik bovendien prettig vind aan werken in het onderwijs, is dat ik veel kan plannen. Natuurlijk staan de lessen tot op zekere hoogte vast, maar ik kan zelf voor een groot deel mijn eigen pad kiezen. In wat ik interessant vind om te ontwikkelen of om aan bij te dragen. Zo heeft de aansluiting mbo-hbo mijn hart. We hebben een prachtige doorstroomroute voor werktuigbouw. Zelf ben ik destijds ook vanuit het mbo doorgestroomd en kijk ik nu met trots naar wat onze mbo-studenten meenemen aan technisch inzicht en talent. We begeleiden hen, in goede samenwerking met ROC van Twente, al vanuit hun tweede jaar richting de mogelijke doorstroom naar het hbo. Sommige studenten voelen zich nog wel eens onzeker, maar je ziet ze groeien. Zelf denk ik dan: kijk toch eens wat jij in je hebt. Je hebt bakken talent. Je hebt goud in handen. Als ik ze later weer in de rol van afstudeerbegeleider in een bedrijf tegenkom, zie ik wat ze hebben bereikt.”

Mooi mensenwerk

Het geeft Niek voldoening om te zien hoe studenten zich ontwikkelen binnen het vakgebied waar hij destijds ook zelf voor koos. “Als je liefde hebt voor je vak, dan is Saxion een mooie plek om iets door te geven aan studenten. Welke achtergrond je ook hebt. Als je vanuit de praktijk komt, dan weet je wat je bij een hogeschool als Saxion kunt betekenen. Ik ontvang nieuwe collega’s altijd met open armen, maar dat geldt zeker ook voor zijinstromers, vanuit die praktijk. Al is het wel anders, zeg ik altijd. Als constructeur was je misschien gewend aan een project te werken dat je letterlijk vast kon pakken. Ik zie in een tuincentrum ook nog wel eens een tafelblad terug, dat ik destijds zelf ontworpen heb. Werken in het onderwijs is werken aan iets anders: aan de studenten die je terugziet in bedrijven, als professionals in hun vak, als afstudeerbegeleiders. Wanneer je dat mensenwerk mooi vindt om te doen, zit je goed bij een hogeschool als Saxion. Ik moet nog altijd denken aan die vmbo-student die steeds weer hoorde dat hij niet kon studeren, maar die via Saxion uiteindelijk aan de Universiteit Twente afstudeerde. Als je voor zo’n student iets kunt betekenen in zijn ontwikkeling, dan is dat voor mij het mooiste dat er is.”