“Ik ben een kind van de AMA,” vertelt Keklik Yücel. Bijna twee jaar geleden trad ze in dienst bij Saxion, als directeur van de Academie Mens en Arbeid (AMA). Er valt veel op z’n plek, in haar keuze voor Saxion, zo blijkt. Vooral de mogelijkheid om kansen te creëren voor de regio én voor wie die kansen niet vanzelfsprekend zijn. Om vooruitgang met elkaar te boeken. Om verschillende werelden te verbinden. Bubbels noemt Keklik ze. Ze vormen ook de rode draad in haar eigen leven en in dit gesprek.
Ze is niet alleen een kind van de AMA van Saxion, maar ook een kind van het Rode Dorp in Deventer. De wijk waar ze opgroeide was geen plek waar de kansen voor het oprapen lagen of waar het als vanzelfsprekend werd gezien dat je alles kunt bereiken wat je wilt, vertelt Keklik. Maar om te weten wie je bent, waar je talenten liggen en wat je kunt betekenen voor de wereld, moet je soms een omweg nemen: “Na de meao had ik een aantal administratieve banen, maar ik voelde dat ik meer wilde. Iets anders. Inmiddels was ik getrouwd, had ik twee jonge kinderen en oriënteerde ik me op een vervolgopleiding. Ik keek bij Saxion naar de pabo en naar de AMA. Het werd die laatste studie, in deeltijd. Bij mij had de match tussen mens en arbeid destijds niet goed uitgepakt, dus wilde ik een studie volgen waarmee ik anderen kon helpen die match wél goed te laten werken. Het waren tropenjaren, maar ik was vastbesloten het te gaan redden en rondde de AMA in vier jaar af. Een prachtige tijd, die me ontzettend gevormd heeft. Saxion werd een eerste stap om dichter bij mezelf te komen, bij hoe ik verder wilde groeien.”
Hernieuwde kennismaking met Saxion
Na vier jaar had Keklik de smaak te pakken en koos ze voor een academische vervolgstudie, Bestuurskunde/Politicologie. “Toen pas durfde ik in mijn hoofd die ambitie te formuleren. Dat ik nog verder wilde studeren. Ik kreeg de volledige steun van mijn man. Het was hard werken, maar ik heb het met plezier gedaan.” Er volgde een carrière bij verschillende maatschappelijke en politieke organisaties, waaronder het partijbestuur en de vrouwenorganisatie van de PvdA én vijf jaar in de Tweede Kamer. “Ik voelde veel maatschappelijk engagement en toen mijn PvdA-zetel in de Tweede Kamer verviel door de verkiezingsuitslag, moest ik vervolgstappen zetten.” Keklik werkte enkele jaren als zelfstandige, door onderwijsinstellingen en andere publieke organisaties te begeleiden bij thema’s als leiderschap, publieke waarden, diversiteit, het tegengaan van polarisatie en het bevorderen van inclusie. Een prachtige aanloop voor een hernieuwde kennismaking met Saxion. Terug naar de AMA, maar dan als directeur.
Het waren tropenjaren, maar ik was vastbesloten het te gaan redden en rondde de AMA in vier jaar af. Een prachtige tijd, die me ontzettend gevormd heeft. Saxion werd een eerste stap om dichter bij mezelf te komen, bij hoe ik verder wilde groeien.
Elkaar verder helpen
Het is een functie waarin ze opnieuw over grenzen heen kan kijken, vertelt ze. Niet alleen van verschillende vakgebieden, maar ook van alle bubbels (“Daar zijn ze weer!”) waarin we ons als maatschappij begeven. “Het geldt vast voor meer mensen, maar zeker ook voor mij. Ik ben een kind uit een arbeiderswijk, maar ik zit ook aan bestuurstafels in Den Haag. En op zoveel plekken daar tussenin. Je ziet al die verschillende werelden, waarin mensen zoveel goede intenties hebben, maar ook ongewild soms met oogkleppen op lopen. Je merkt dan dat ze elkaar niet vinden, met hun ideeën, met de mogelijkheden die ze hebben om samen te werken en elkaar verder te helpen. Juist daarin wil ik vanuit Saxion, samen met onze prachtige academie en opleidingen een rol spelen. Net als met ons lectoraat, de Kennistransfer en Tech Your Future.”
Een gevoel van trots
Bij Saxion en zeker ook bij de AMA vindt onderwijs en onderzoek niet geïsoleerd plaats in klaslokalen, labs en kantoren, maar vooral met ménsen die kennis en kansen naar de maatschappij brengen. “En andersom het klaslokaal in,” ziet Keklik. “Bijvoorbeeld naar de werkvloer, waar om- en bijscholing nodig is. Naar mkb-bedrijven in de regio, waar maatschappelijke transities gaande zijn, waar technisch personeel moeilijk te vinden of te behouden is. Veel mobiliteitsbureaus zijn er voor mensen die theoretisch opgeleid zijn. Met ons Saxion-onderwijs en -onderzoek helpen we juist ook vakmensen om een leven lang te blijven leren, de ontwikkelingen bij te benen, om van enorme waarde voor de arbeidsmarkt te blijven. Die markt wordt steeds krapper en hij verandert. Dus dat vraagt om oplossingen. Het geeft me niet alleen een gevoel van trots, maar ook van voldoening, om daar met collega’s mijn steentje aan bij te kunnen dragen.”
Niet alle studenten hebben dezelfde basis. Het is belangrijk daar aandacht voor te houden. Ik hoop die focus op inclusief onderwijs vanuit Saxion door te laten klinken in onze samenwerking met bedrijven en organisaties.
Niet alleen de 'happy few'
Hoe maakt Keklik bij Saxion het verschil in de wereld van morgen? “Als we het hebben over onderwijsontwikkeling, dan let ik sterk op de mogelijkheid om impact te kunnen maken in onze regio en op inclusie. Je kunt vanuit je eigen perspectief of bubbel nadenken hoe je het onderwijs wilt inrichten, de meest prachtige projecten opzetten, maar dat spreekt studenten aan uit een wereld waar alles mogelijk is. Bijvoorbeeld omdat ze zelf theoretisch opgeleide ouders hebben, aan wie ze thuis volop kunnen vragen: ‘Hoe pak jij dat aan? Hoe stel jij je op in een projectgroep of een vergadering?’ Maar veel studenten zijn zo niet opgegroeid en kunnen nergens op terugvallen. Die moeten dat nog leren. Daar moet je voldoende oog voor hebben en houden, soms extra begeleiding bieden, om te voorkomen dat ze uitvallen. Voorkomen dat je uiteindelijk met de ‘happy few’ overblijft, een selectief gezelschap. Niet alle studenten hebben dezelfde basis. Het is belangrijk daar aandacht voor te houden. Ik hoop die focus op inclusief onderwijs vanuit Saxion door te laten klinken in onze samenwerking met bedrijven en organisaties. Het gaat ook niet alleen om de zakelijke kant, maar juist die mens-kant is zo belangrijk. Net als het werken aan 21st-century skills. Aan persoonlijke vorming: wie ben jij, waar ligt jouw talent, wat neem jij mee naar de wereld van morgen? Onze studenten mogen dat ontdekken, een eigen ethisch kompas ontwikkelen, waarmee ze zich in de wereld kunnen bewegen. De Inner Development Goals, als aanvulling op de SDG’s. Ze zijn voor mij net zo belangrijk.”
De sprankeling, de hoop
Ze zit goed op haar plek bij Saxion, na bijna twee jaar, vertelt ze. “We hebben een organisatie die op een unieke manier informeel én professioneel kan zijn. Als medewerker krijg je zelf volop ruimte voor een leven lang ontwikkelen. Je mag leren en kansen pakken om je kennis te verbreden of te verdiepen. Ik vind het ook fijn dat ik met mijn collega’s écht van betekenis kan zijn. In de zomervakantie dacht ik er nog eens extra over na, hoeveel uitdagingen er spelen. In Nederland, maar ook wereldwijd: inflatie, de energiecrisis, oorlogen. Dat riep bij mij ook vragen op: waar beginnen we met oplossingen? Wat laat mijn generatie straks achter? Toen ik na de vakantie weer binnenliep bij Saxion, zag ik bij studenten en docenten die sprankeling. De hoop. Als ik zoiets zie, denk ik: ‘Ja, hier wórdt gewerkt aan die wereld van morgen. Het kan écht.’
Niet hoog-over maar samen
Ik ben geboren en getogen in Deventer en heb Saxion groot zien worden. Op een mooie manier, waarbij de hogeschool steeds de verbinding met de stad, de regio en de provincie aanging. Ik vind Saxion dan ook een innovatieve plek. Niet hoog-over, maar juist een samenwerkingspartner voor alle sectoren en lagen van de bevolking. Ook Saxion doorbreekt bubbels, slaat de brug naar de roc’s, naar de universiteiten, naar het mkb. Dat past precies bij wie ik ben. Want alleen samen kom je verder en laat je niemand achter.”
Fotografie: Thomas Busschers
Wil jij verschil maken voor de wereld van morgen?
Bekijk onze vacatures!