Studenten Civiele Techniek en Ruimtelijke Ordening werken samen bij verduurzamen van oude woonwijk in Oosterbeek

Het Smart Solutions Semester is inmiddels redelijk ingeburgerd binnen Saxion. In het project Oosterbeek krijgt het interdisciplinair onderwijs met een proeftuin plek in het tweede studiejaar. Daarin werken studenten Civiele Techniek en Ruimtelijke Ordening samen aan een interdisciplinair ontwerp voor de wijk Talud in Oosterbeek. “Pas in het vierde leerjaar maken de studenten op Saxion kennis met het Smart Solutions Semester, wij proberen daar met deze proef al in het tweede jaar op voor te bereiden”, zegt docent Civiele Techniek Egbert-Jan Pasman. “Wat we bij dit project doen is best nieuw. Dat twee verschillende opleidingen in hun tweede studiejaar al samenwerken aan één opdracht komt niet vaak voor, zeker niet wanneer er nog een bedrijf als opdrachtgever bij betrokken is. Het is pionieren op kleine schaal. Ook voor ons als begeleiders van beide groepen. En dat is best spannend.”

Roelofs

Het project in Oosterbeek is ontstaan na een vraag vanuit de Roelofsgroep. De ervaring van het infrabedrijf uit Den Ham is dat bij de herinrichting van een wijk doorgaans verschillende expertises achter elkaar aan werken. “De kans op samenwerking wordt daardoor niet optimaal benut”, legt Pasman uit. “Een stedenbouwkundige kan bijvoorbeeld goed een wijk analyseren op leefbaarheidskwaliteit en daarvan een ontwerp maken om de straat toekomstbestendig te maken, maar heeft minder oog voor de maakbaarheid en de kosten. Terwijl iemand met een achtergrond in de Civiele Techniek daar juist meer aandacht voor heeft, maar het weer lastig vindt om belevingswaarde in een ontwerp aan te brengen. Door ze al in een vroeg stadium samen te laten werken, kan je eerder tot een goed, maakbaar en betaalbaar ontwerp komen.”

Roelofs klopte daarom aan bij Saxion met de vraag of er onderzoek gedaan kon worden naar deze andere manier van samenwerken, waarbij studenten uit verschillende richtingen gebruik maken van elkaars kennis om zo elkaars individuele producten beter te maken. “Het doel is dat ze van elkaar leren en die meerwaarde naar de klant kunnen uitleggen. Beide groepen studenten kijken van nature vanuit hun eigen vakgebied, daardoor begrijpen ze elkaar niet altijd goed. Tijdens dit project worden ze uitgedaagd om elkaar te bevragen waarom de ander doet wat hij doet. Die inzichten en argumentatie kan een student gebruiken om ook zijn eigen product te verbeteren.”

Pasman haalt als voorbeeld de keuze voor een bepaald materiaal dat gebruikt kan worden tijdens de herinrichting aan. “Uit duurzaamheidsoogpunt kan een stedenbouwkundigstudent aan een civieltechnisch student vragen waarom hij voor een nieuw materiaal in een rijbaan kiest in plaats van bestaand materiaal te hergebruiken. De civiele student kan dan aangeven dat het bestaande materiaal nog tien jaar hergebruikt kan worden, maar dat het daarna op is en alsnog vervangen moet worden. In dat geval is het slimmer om er nu al nieuw materiaal in te leggen, ondanks dat het misschien minder duurzaam is. En dat particulier hergebruik in een nabij gelegen inrit een passend alternatief voor dat bedachte hergebruik kan zijn.”

Verschillende uitdagingen

Zo krijgen de studenten in Oosterbeek met verschillende uitdagingen te maken. Pasman: “De straten in dergelijke naoorlogse woonwijken zijn vaak aan het eind van hun levensduur en rioleringen zijn in het verleden ontworpen op kleinere buien. Ze zijn dus niet toekomstbestendig. Ook de temperatuur loopt op. Zeker oude wijken zijn soms vrij smal en staan vol met auto’s. De straten zouden bijvoorbeeld zodanig met openbaar groen ingericht kunnen worden dat ze hittebestendiger worden, door bijvoorbeeld auto’s een andere plek te geven. Het is aan de studenten om dergelijke oplossingen te bedenken en uitvoerbaar te maken.”

Een soortgelijk project werd eerder al door een groep studenten uitgevoerd in Deventer. “Maar wat ze hier doen is eigenlijk nog beter”, vindt Pasman. “Wat we als begeleiders uit het project in Deventer hebben geleerd, is dat het voor studenten goed is om aan het begin van het project al samen een planning te maken. Vooralsnog pakken ze het binnen hun mogelijkheden heel goed op. Ik ben heel benieuwd wat dat op gaat leveren en ook wat we daaruit als begeleiders kunnen leren. Uiteindelijk hopen we dat we Roelofs de meerwaarde van interdisciplinair samenwerken aan kunnen tonen, waarmee de vertaalslag naar de praktijk kan worden gemaakt. Bovenal is elke uitkomst is leerzaam.”