Lise volgde een minor in Wenen: ‘Je moet toch weer wennen aan hoe je alles hier ook alweer deed’
Lise Harbers besloot om tijdens haar studie Human Resource Management in Deventer een minor te volgen in Wenen. Van thuis wonen bij haar ouders in Rijssen vertrok zij voor een half jaar naar Wenen ,waar ze op zichzelf woonde. Lise deelt haar ervaringen en tips voor andere studenten die naar het buitenland willen. ‘Je moet altijd ja zeggen tegen alles.’
Hoi Lise, wat heb je in Wenen gedaan?
“Ik heb in Wenen een half jaar een minor gevolgd bij een partnerschool van Saxion. Hier volgde ik keuzevakken zoals rechten, international marketing, intercultural management en Duits. Ik heb gekozen om mijn minor zo breed mogelijk te houden qua vakken, zodat ik een beetje kon ontdekken wat ik wil gaan doen.”
Waarom wilde je naar het buitenland?
“Natuurlijk ging ik naar het buitenland voor mijn eigen ontwikkeling en omdat het goed staat op mijn cv, maar ik wilde ook graag mijn Engels verbeteren, want mijn Engels was echt heel slecht. Op mijn havo-examen had ik een 3,5 gehaald, dus eerst mocht ik helemaal niet naar het buitenland. Toen heb ik in 2020 een test gedaan om Engels niveau B2 te halen, want dat heb je normaal gesproken wanneer je voor Engels een 6 hebt op je havo-examen. Daar haalde ik gelukkig net met één punt niveau B2. Toen ik dat resultaat binnenkreeg dacht ik ‘nu ik dit heb, moet ik wel gaan’, dus vanaf dat moment had ik al het idee om naar het buitenland te gaan.”
Hoe verbleef je daar?
“Vanuit school kreeg ik een lijst met landen en universiteiten waarna ik mijn top 3 doorgaf. Ik kreeg een bericht terug dat ik naar Wenen mocht. Saxion heeft mij daarna aangemeld bij de universiteit in Wenen waarna ik vanuit Wenen een bericht kreeg waarin stond wat ik allemaal moest regelen. Daar stonden ook wat aangeraden accommodaties bij. Met de informatie uit die mail heb ik me toen ingeschreven bij STUWO, waarna ik een appartementencomplex toegewezen kreeg waar ik samen ging wonen met een meisje uit Nepal.”
Hoe was het daar in Wenen?
“Bij de introductieweek kwam iedereen echt overal vandaan, wat wel erg leuk was om te zien, het was een mengelmoes van allerlei culturen. Wenen zelf is echt een internationale en grote stad, dus dat was zeker even wennen. De internationale mensen die daar waren kon je heel gemakkelijk aanspreken, maar de echte Oostenrijkers die daar woonden waren een stuk stugger. Ik had bijvoorbeeld een keer een blessure aan mijn been en in de tram stond niemand voor mij op, behalve één persoon. Direct vroeg ik ‘je komt niet uit Wenen, hè?’ waarop zij lachend nee zei. Qua school was het wel anders ingedeeld dan in Nederland. De vakken liepen een beetje door elkaar, je had bijvoorbeeld geen kwartielen. Dat was wel fijn, je had daardoor niet echt tentamenweken, maar het was meer verdeeld.”
Hoe was het om op jezelf te wonen?
“Dat was wel een hele verandering, thuis woonde ik namelijk nog bij mijn ouders. Het was wel heel gaaf om op mezelf te wonen. Daardoor heb ik ook makkelijk mensen leren kennen. Hier in Nederland heb je bijvoorbeeld je routines zoals je bijbaantje en tijd doorbrengen met je familie, maar dat heb je daar allemaal niet. Je gaat daardoor echt hele andere en spontane dingen doen, want iedereen is daar nieuw en nog onbekend met alles.”
Omdat we zo’n hechte groep waren, hebben wij toen de eerste jongen uit de groep wegging een surpriseparty voor hem gehouden, terwijl hij normaal echt niet graag in het middelpunt wil staan. Toen we hem vroegen wat nou echt het leukste was wat hij had beleefd in Wenen, zei hij ‘dit feest’. Toen besefte ik wel echt dat iedereen daar zo close is met elkaar en dat maakt het echt heel bijzonder.
Nu je weer thuis bent bij je ouders, mis je het om op jezelf te wonen?
“Thuis wonen bij je ouders is natuurlijk wel lekker. Ik blijf nu nog wel een jaartje thuis wonen, maar daarna ga ik zeker op kamers en dan kom ik in de weekenden nog naar huis. Het was wel gek om weer thuis te komen, je moet toch weer wennen aan hoe je alles hier ook alweer deed.”
Wat deed je in je vrije tijd in Wenen?
“Ik heb heel veel hardgelopen in mijn vrije tijd in Wenen en met onze groep vrienden gingen we vaak spontaan ergens picknicken. Dan stuurde iemand een appje in de groep met ‘hé, zullen we dit doen?’ waarop iedereen eigenlijk altijd wel enthousiast ja antwoordde en dan zaten we even later weer ergens in een parkje. Verder hebben we samen ook heel veel mooie plekken gezien zoals Boedapest, Praag, Tirol en nog wat andere steden.”
Wat vond je het leukste om te doen in je minor?
“Ik heb heel veel geleerd van het vak international marketing, dat kwam vooral door de docent. Die man had namelijk ook zelf een eigen bedrijf gehad en vertelde super interessant vanuit zijn eigen ervaring. De lessen daar waren sowieso altijd wel leuk, aangezien je uiteindelijk met je beste vrienden daar zit. Het allerleukste aan de minor waren ook wel echt de mensen die ik daar heb leren kennen. Omdat we zo’n hechte groep waren, hebben wij toen de eerste jongen uit de groep wegging een surpriseparty voor hem gehouden, terwijl hij normaal echt niet graag in het middelpunt wil staan. Toen we hem vroegen wat nou echt het leukste was wat hij had beleefd in Wenen, zei hij ‘dit feest’. Toen besefte ik wel echt dat iedereen daar zo close is met elkaar en dat maakt het echt heel bijzonder. De mensen die ik daar heb leren kennen, hebben wel echt de hele ervaring gemaakt.”
Spreek je die mensen nu nog?
“Ja, zeker. Toen ik weer terugging naar Nederland, kwam mijn beste vriendin die ik daar had leren kennen, die uit Mexico kwam, voor een week mee naar Nederland. Dat was heel leuk, ik kon haar voorstellen aan mijn ouders en vrienden in Nederland en nu is het plan dat ik volgend jaar bij haar op bezoek kom. Dat willen we eigenlijk ieder jaar gaan doen.”
Zou je andere studenten aanraden om naar het buitenland te gaan?
“Ja, 100%! Ik heb voor mijn gevoel in dat half jaar nog meer geleerd dan de 2,5 jaar daarvoor op school. Je leert gewoon zoveel omdat je daar gewoon op jezelf bent, maar ook van de verschillende mensen en culturen om je heen leer je veel. Het is ook maar een half jaar, dus de tijd vliegt echt voorbij. Van tevoren maakte ik me nog zorgen om alle feestjes en verjaardagen die ik dan zou gaan missen, maar als je daar bent, mis je dat helemaal niet. Met koningsdag zijn we zelfs nog met alle Nederlanders daar in het oranje met kroketten in een klein cafeetje gaan zitten, dus je kan altijd de feesten meenemen naar het buitenland.”
Heb je nog tips voor studenten die naar het buitenland willen gaan?
“Een vriendin van mij zei ‘je moet altijd ja zeggen tegen alles’, dus dat vind ik sowieso een mooie tip om mee te geven. Ikzelf zou zeggen: heimwee is zonde van je tijd. Ik heb in Wenen ook wel een keer heimwee gehad, maar toen bedacht ik me ook dat het zonde was van mijn tijd. Ik dacht ‘ik heb er zelf voor gekozen om hier te zitten, dus nu ga ik geen heimwee hebben’. Daardoor heb ik gewoon altijd ja gezegd, leuke dingen gedaan en dan hou je jezelf ook wel bezig, waardoor je sowieso minder snel heimwee hebt. Ohja, nog een andere tip: niet te veel uitslapen als je in het buitenland bent. Een vriend van mij daar sliep de halve dag en dat is gewoon zonde van je tijd. In de tijd dat jij slaapt, had je bijvoorbeeld ook met je vrienden allerlei leuke dingen kunnen doen.”
Hoe is je Engels nu?
“Mijn Engels is absoluut verbeterd! Ik werk nu bijvoorbeeld ook in de klantenservice waarvoor ik soms ook Engels moet praten. Aan het begin dacht ik echt ‘hoe ga ik dat doen? Ik kan dat helemaal niet’, maar nu praat ik het gewoon vloeiend. Het is echt bizar hoe erg mijn Engels in dat half jaar vooruit is gegaan.”