Lois maakte een podcast over moeilijke gesprekken: 'Ik wist vaak zelf niet wat ik moest zeggen'

Podcast maken 

“Ik wilde heel graag gewoon zelf iets maken.” Met dat idee begon Lois aan haar afstudeerproject. Normaliter maken studenten iets in opdracht van een bedrijf, maar Lois had een ander idee. “Ik wilde iets informatiefs en verhalends maken. Eerst dacht ik aan een documentaire, maar een podcast leek me nog leuker. Qua storytelling biedt een podcast talloze mogelijkheden. Een half jaar puur op de audio focussen, trok mij aan. Zo werd ik ook niet afgeleid door het technische deel van beeld. De focus lag enkel op de inhoud.” 

Moeilijk onderwerp 

De podcast van Lois gaat over hoe je om kunt gaan met een bekende van wie je weet dat die persoon iets meemaakt of door een moeilijke periode gaat. Haar podcast leidt je door een zoektocht naar hoe je moeilijke gesprekken voert. “Ik kwam bij dit onderwerp omdat ik mezelf echt geen houding kon geven in dit soort gesprekken. Dat zag ik ook bij mensen om me heen. De twijfel of je door moet vragen als iemand aangeeft dat er iets aan de hand is of dat je die persoon alleen sterkte wenst.” 

Inspiratie 

Het idee voor dit onderwerp kwam op verschillende manieren in Lois' leven voorbij. “Ik las een artikel van Tim ’S Jongers: ‘Wie hard werkt komt er niet’. Het artikel ging over veel meer, maar één alinea raakte mij. Praten over armoede en welke ongemakkelijke situaties dat met onwetende mensen opleverde. De alinea beschreef hoe mensen precies de verkeerde dingen zeiden. Ik herkende me zo in die onwetende persoon.” Het artikel maakte Lois extra bewust van het fenomeen, maar ook in haar dagelijks leven werd ze ermee geconfronteerd. “Er zat een meisje in mijn klas dat telkens allerlei doktersafspraken had. Ik wist dat ze slecht nieuws had gekregen. Ik zag haar heel vaak, maar ik vroeg hier nooit naar, terwijl ik wel wist dat er iets was. Het onderwerp prikkelde me heel erg.” 

Zoektocht 

De podcastvorm sloot volgens Lois goed aan bij dit onderwerp. “Ik besloot dat ik de luisteraar aan de hand mee wilde nemen door mijn zoektocht naar antwoorden.” Lois kreeg advies van het bedrijf waar ze hiervoor stage liep. Zo kreeg haar plan langzaam vorm. “Ik kreeg als advies dat ik alles moest opnemen, want je weet nooit wanneer je dat weer ergens voor kunt gebruiken. Ik heb heel veel opgenomen wat uiteindelijk niet in de podcast is gekomen. In de eerste aflevering schets ik het probleem en geef ik voorbeelden van situaties waarin het allemaal misgaat. In de tweede aflevering komt Naomi Kiewitz veel aan het woord. Zij geeft veel oplossingen over hoe je een moeilijk gesprek voert. Zij geeft trainingen voor bedrijven over hoe je om kunt gaan met bijvoorbeeld rouw op de werkvloer. Ze had een artikel geschreven over precies dit onderwerp en zodoende heb ik haar voor de podcast gevraagd.” 

Nieuw perspectief 

In de derde aflevering komt er een nieuw perspectief in de podcast van Lois. Er gebeurt iets in haar persoonlijke leven waardoor ze zelf ineens de persoon is aan wie mensen niet meer alles durven te vragen. “In de eerste aflevering geef ik aan dat ik niet goed weet hoe ik zulke gesprekken moet voeren, omdat ik zelf eigenlijk bijna nooit met ziekte of overlijden te maken heb. Maar tijdens het maken van de podcast werd bij mijn moeder kanker geconstateerd. Het was een vreselijke situatie, maar ook heel raar omdat ik helemaal in het onderwerp zat. Alles wat ik met Naomi had besproken merkte ik nu ineens in de praktijk.” Hoewel het onderwerp nu ineens heel dicht bij Lois komt, haalt ze er juist kracht uit. “Ik besloot dat ik het graag wilde verwerken in de podcast. Zo werd de cirkel van mijn persoonlijke zoektocht rond, geheel onverwacht.” 

Geen goed of fout 

In haar gesprek met Naomi kwam Lois er al achter dat er geen standaard goede aanpak is, iedere persoon is immers anders. Toen ze zelf in de situatie zat dat mensen het moeilijk vonden om met haar te praten, merkte Lois dit zelf ook. “Ik vond het juist fijn als mensen wel bepaalde dingen tegen mij zeiden. Het is sowieso goed om gewoon met elkaar in gesprek te gaan. Dat is wel echt de conclusie die ik eruit heb getrokken.” Dat inzicht past Lois nu ook toe in haar eigen leven. “Het maken van de podcast gaf me het inzicht dat ik in ieder geval aan mijn klasgenoot kon vragen hoe het met haar ging. Om die reden heb ik haar een berichtje gestuurd. Laten weten dat je aan iemand denkt, kan sowieso nooit kwaad. Af en toe praat ik met haar hoe het gaat.” 

Lovende reacties 

Lois krijgt positieve reacties op haar project. “Mensen om me heen gaven aan dat ze zich heel erg herkenden in de podcast. Dat is sowieso fijn, want ik dacht nog: straks maak ik dit en ben ik eigenlijk de enige met dit probleem. Ik kreeg veel berichtjes van mensen die de podcast hadden geluisterd en er wat van hadden opgestoken. Die nu meer het gesprek aan durven te gaan. Dat vond ik heel vet want dat was echt mijn doel. Ik wilde mensen handvatten geven.”