Proosten op de berg die FastSwitch heet; dat was het doel van Silvia, die bruidsjaponnen inruilde voor gezinshulp

Hoi Silvia! Waar was je werkzaam voordat je aan het FastSwitch-traject begon?

“Ik heb bij Saxion mijn diploma Commerciële Economie gehaald en ben uiteindelijk in de bruidsbranche terechtgekomen, bij een bedrijf dat bruidsjurken importeert uit China en verkoopt binnen Europa. Daar had ik een veelzijdige functie: een stukje inkoop, een stukje verkoop, maar ook een stukje marketing.”

Wanneer heb je uiteindelijk besloten: ik wil iets anders?

“De afgelopen jaren ben ik eigenlijk steeds meer maatschappelijk betrokken geraakt: ik hielp bij m’n kinderen op school met activiteiten, ondersteunde een vluchtelingengezin en deed de coördinatie van de speeltuin van ons wijkcentrum. Bij m’n studiekeuze heb ik al eens voor de keuze gestaan: iets economisch doen of iets sociaals. Destijds heb ik om de baangarantie voor ’t economische gekozen, maar inmiddels haalde de tijd me in: dat maatschappelijke sprak me tóch meer aan.”

Welke stappen ben je toen gaan zetten?

“Eigenlijk kwam ik al snel in contact met Marga Ligtenberg van Saxion, maar destijds bestond het FastSwitch-traject voor Jeugd- en Gezinsprofessional nog niet. We hebben een jaar lang contact gehad en ondertussen ben ik veel gaan netwerken en op internet gaan speuren. Uiteindelijk vertelde Marga dat ze bezig was met een FastSwitch-traject voor social workers en dat ze me kon koppelen aan de Gemeente Almelo. Zodoende is het van de grond gekomen en ben ik in mei vorig jaar begonnen met het traject.”

Hoe ging dat?

“In de eerste week bij de Gemeente Almelo ben ik gewoon bij alle vergaderingen gaan zitten, maar was ik natuurlijk nog niet bekend met alle vakjargon en afkortingen. Ik heb mijn notitieblok erbij gepakt en ben gaan schrijven. Het was wel prettig, zo’n zachte landing. Alles is natuurlijk nieuw. Na een maand begin je dan ook aan je opleiding en het leuke is: je komt niet in een klas met alleen maar FastSwitch-studenten, maar met allemaal mensen die bijvoorbeeld de hbo-v-opleiding of een Associate degree Social Work volgen. Van jong tot oud. Dat is zó leuk. Je leert een nieuwe manier van studeren en ik denk dat ik best een upgrade heb gehad door dit hele traject.”

Hoe zagen je weken er dan uit?

“Ik was zo’n 24 uur per week aan het werk bij de gemeente: de dinsdag, de woensdagochtend, de donderdag en de vrijdagochtend. De maandag ging ik dan naar Saxion en het weekend hield ik vrij voor thuisstudie.”

Was het lastig om werk, studie en je privéleven te combineren?

“Het is vooral zoeken naar balans, want je wil overal 100% geven. Je bent niet meer de student die je destijds was en loopt niet meer de kantjes ervan af. Ik wil mezelf ontwikkelen, dat miste ik echt in mijn vorige werk. Daar deed ik vaak hetzelfde trucje. Ik vond het wel lastig om van dinsdag tot en met vrijdag heel erg op werk te focussen en dan in het weekend en op maandag me weer op de studie te richten. Dat was vaak even schakelen.

En wat betreft mijn privéleven: ik heb twee kinderen en mijn zoon is nu 8. Die miste me wel in die tijd. We hebben samen een bedritueel met een boekje en een liedje erbij. Dat vindt-ie fantastisch, maar dat lukte destijds niet altijd. ‘Mama heeft weer een deadline’, was het dan. Zo is dat een verboden woord geworden bij ons thuis. Hij kon het op een gegeven moment niet meer horen. Verschrikkelijk woord is het ook, deadline.”

Hoe blij ben je dat het nu allemaal gelukt is?

“Dit hele traject was voor mij net als het beklimmen van de Mont Ventoux – want dat heb ik ooit een keer gedaan: ik wílde gewoon bovenaan die berg komen. Eigenlijk dacht ik van tevoren: ik wil dit gewoon graag doen en ik zie wel hoe het me vergaat. Ik twijfelde ook wel, want enerzijds was het iets dat ik graag wilde, maar anderzijds wist ik niet of ik hiertoe wel in staat was. Ik ben daarom heel trots dat ik het nu heb gedaan.

De Mont Ventoux begint ook mild en dat kan ik vergelijken met de warme start bij Gemeente Almelo. Vervolgens gaat het hellingspercentage van de berg opeens naar 10 procent en dat voelde ik tijdens het FastSwitch-traject in de maand mei, met vele nieuwe uitdagingen. Uiteindelijk werk je heel doelmatig: je wíl gewoon bovenaan die berg komen. Ik wist ook dat ik afgelopen zomer op vakantie zou gaan naar de Amalfikust in Italië. Mijn doel was daarboven op de berg te proosten met een limoncello: ik heb mijn diploma!”

Wat ga je nu allemaal doen?

“Vanaf 15 juli ben ik echt in vaste dienst als wijkcoach en nu wil ik vlieguren maken. Ik heb nog lang niet alles meegemaakt.”

Waarom past dit zo goed bij je?

“Ik verkoop nu geen product meer waar de baas winst mee maakt, maar ben echt intensief bezig om bijvoorbeeld een gezin te helpen. En je ziet hun ontwikkeling. Daar probeer je het verschil te maken. En ook al is dat maar een klein verschil: het geeft wel voldoening.”

Heb je nog tips voor mensen die het FastSwitch-traject gaan volgen?

“Laat je sociale leven weten dat je on hold staat, dan kan iedereen er rekening mee houden. Je eigen partner moet er ook achter staan, omdat de balans in het gezin echt even anders kan zijn. De mijne verdient ook echt alle lof daarvoor. En laat ’t ook aan je werkgever weten. Ik ben iemand die alles goed wil doen en als je dan een leidinggevende hebt die af en toe zegt dat je je op je studie mag focussen, is dat toch wel heel fijn.”

Hoe dankbaar ben je uiteindelijk voor wat het je gebracht heeft?

“Ik kan het iedereen alleen maar aanraden. Als je een carrièreswitch overweegt: ga dit aan. Echt, ga het doen. Je ontwikkelt jezelf en het is gewoon heel leuk. Ik heb nu een hele volle werkweek, maar wel met iets waar écht mijn hart ligt.”