Veel studenten hebben het op hun bucketlist staan: reizen. Maar waarom wachten tot je je papiertje hebt? Elk jaar slaan tal van Saxion-studenten hun vleugels uit om te studeren in het buitenland. Derdejaars Commerciele Economie-student Marjolein gaat niet graag alleen op pad, maar volgt nu tóch een minor in het voor haar onbekende Spanje. “Gelukkig kom ik met handen, voeten en Google Translate een heel eind.”
Hoi Marjolein, wat doe je momenteel in Spanje?
“Ik volg van september tot januari de minor Business Administration in Sevilla. Ik volg de vakken macro economics, human resource management, operational management en een vak buiten de minor: social interaction & communication.”
Waarom heb je hiervoor gekozen?
“Dat is een grappig verhaal. Ik wilde eigenlijk nooit naar het buitenland voor langere tijd; ik ben best wel een huismus. Ik maak overal gemakkelijk vrienden en ben ook helemaal niet verlegen, maar ik ben gewoon helemaal tevreden in mijn eigen omgeving. Vorig jaar kreeg ik echter een presentatie over studeren in het buitenland en toen begon het toch te kriebelen. Ik had niks te verliezen en kon alleen maar een heleboel ontdekken. Maar ik moest er wel over nadenken, want ik ga niet graag alleen op pad. Het liefst ben ik 24/7 omringd door m’n vrienden. Alleen op reis heeft me ook nooit echt aangesproken, maar op een gegeven moment dacht ik: dit is mijn enige kans, pak hem aan! Het kan nooit zó vervelend zijn dat je huilend terugkomt. Toen besloot ik gewoon dat ik het ging doen: een half jaar op mezelf in het zonnige Sevilla!”
Hoe vind je het daar?
“Heel leuk. Ik word continu uitgedaagd: als ik het ene probleem heb gehad, staan er vijf andere op me te wachten. Maar het houdt me bezig en het houdt het ook spannend. Het eerste en grootste probleem dat ik tegenkwam was eten vinden. Er zijn hier genoeg supermarkten, maar ze zijn niet te vergelijken met de Nederlandse: je hebt hier geen pakjes van Knorr of Chicken Tonight om even makkelijk een maaltijd op tafel te zetten. Een tegenvaller, haha!”
Uiteindelijk bestond het gesprek alleen maar uit de woorden ‘gas’, ‘dos’ en ‘casa’. Gelukkig begrepen we elkaar, want een half uur later had ik de gasflessen thuis.
Hoe zijn de lessen in Spanje?
“Mijn dagen zijn kort: ik moet dagelijks voor anderhalf tot drie uur naar school en dat is het. De lessen zijn ook totaal niet vergelijkbaar met Nederland: over het algemeen is de stof makkelijker. Ze leggen het echter zo complex uit dat je bij de meest simpele dingen soms nog begint te twijfelen en daarnaast is het Engels-niveau ook niet heel top.”
Wat is buiten je studie om het meest bijzondere wat je tot nu toe bent tegengekomen?
“Plaza Espana is zonder enige twijfel mijn favoriete plek in de stad. Het is niet alleen het plein wat het mooi maakt, maar ook het enorm grote park eromheen. Daarnaast is de sfeer hier ook heel fijn: niemand is gehaast. Al werkt dit ook nog wel eens tegen, want ik zit al twee weken achter de kont van mijn huisbaas aan omdat mijn slaapkamerdeur niet dicht kan. Alles is hier ‘tranquilo tranquilo’.
Wat is de grootste uitdaging?
“De taal. Ik heb nog nooit Spaans gehad en heb het mezelf wel enigszins geleerd, maar echt alleen de basis. Ik verwachtte dat meer mensen hier Engels zouden spreken en dat valt enorm tegen. Gelukkig kom ik met handen, voeten en Google Translate een heel eind. Oh, en het gas. Absoluut het gas. In Spanje is het nog normaal dat je warm water krijgt door middel van gas. De eerste week had ik geen water. Ik had geen idee hoe ik het moest doen en had nooit uitleg gekregen. Uiteindelijk bleek dat ik telefonisch, in het Spaans, gas moest bestellen. Nou, dat was dus alweer een groot succes: de man aan de lijn begon te ratelen en ik vroeg of hij Engels sprak, maar dat deed hij niet. Uiteindelijk bestond het gesprek alleen maar uit de woorden ‘gas’, ‘dos’ en ‘casa’. Gelukkig begrepen we elkaar, want een half uur later had ik de gasflessen thuis. Toen was het nog de uitdaging om het gas aan te sluiten en warm water te krijgen, maar gelukkig ben ik hier met goed geluk ook goed uitgekomen.”
Wat heb je tot nu toe geleerd van je avontuur?
“Dat Spanje wat betreft onderwijs echt achterloopt op Nederland. De klaslokalen voelen aan alsof ik terug ben gegaan naar groep 3. Ze hebben beamers, maar deze worden nooit gebruikt. Ze gebruiken liever het krijtbord. En daarnaast heb ik ontdekt dat ik me prima red in mijn eentje, al had ik dit ook niet anders verwacht, haha!”
Zou je andere studenten aanraden om in het buitenland te gaan studeren?
“Als het je leuk lijkt, moet je het zeker doen. Je hoeft je niet tegen te laten houden door angsten: als je alleen jezelf hebt om op terug te vallen, dan doe je dat wel. Vrienden maken gaat enorm snel door het Erasmus Student Network en als je een stad kiest die bij je past, voelt het al gauw als thuis. Bovendien is het tijdens je studie toch ideaal? Een keer wat anders dan dat bekende Nederland!”
