Elisa liep vanuit haar minor stage op een basisschool in Suriname: ‘Ik heb veel geleerd over mezelf’

Hoi Elisa, wat heb je precies gedaan in Suriname?

‘’Ik heb tien weken lang vanuit de minor Global Citizenship een project mogen uitvoeren op een basisschool in Suriname, waarbij we met zeven meiden twee dagen stageliepen op een basisschool om mee te kijken en het project uit te voeren. Daarnaast hebben we buiten de stage om ongeveer een dag per week aan het project gewerkt.‘’

Je hebt dus stagegelopen vanuit een minor?

‘’Ja, bij de minor die ik volgde, Global Citizenship van Saxion, kreeg je de kans om tien weken naar het buitenland te gaan. Dit sprak mij direct heel erg aan, want een half jaar naar het buitenland vond ik eigenlijk te veel, maar tien weken kon ik mij wel in vinden. We hadden hierbij keuze uit Suriname, Zuid-Afrika en de Filipijnen. Bij mij viel de keuze daaruit toch op Suriname, omdat ik daar niet snel heen zou gaan met vakantie, maar er wel geïnteresseerd in was. Toen zijn we met zeven meiden daarheen gegaan om daar bij te dragen aan de Sustainable Development Goals.’’

Hoe zag de uitvoering van het project eruit?

‘’Het project begon met vooronderzoek op internet naar de Sustainable Development Goals. Wij hebben ervoor gekozen om een project uit te voeren aan de hand van SDG 3: Good Health and Wellbeing. Vervolgens hebben we gekeken naar hoe de situatie in Suriname rondom Health and Wellbeing was. We wilden allemaal graag iets met het onderwijs doen en kwamen er uiteindelijk achter dat er in Suriname nog niet echt gebruik wordt gemaakt van sociaal-emotioneel leren, terwijl we dat in Nederland wel doen. Iets wat erg belangrijk is, want het vermindert bijvoorbeeld de kans op een latere burn-out. In Suriname hebben we toen op de basisschool in leerjaar 3 tot en met 8 lessen gegeven rondom sociaal-emotioneel leren en het dus zo opgezet op die school. Als eindactiviteit hebben we geluksbomen gemaakt, bestaande uit handen waarop de kinderen gelukswensen opschreven. Die blijven daar nu ook hangen op de school.’’

Waar verbleef je dan in Suriname?

‘’In totaal zijn we exact tien weken in Paramaribo gebleven, in de buurt van het centrum. We zaten samen in een groot studentenhuis dat bedoeld is voor vijftien mensen. Wij zaten daar met z’n zevenen op de bovenverdieping van het huis. Het huis had ook een huisbaas die daar zelf woonde en het was heel veilig met superveel sleutels, waardoor alles goed en veilig afgesloten was. Dit was een erg luxe huis voor Suriname, daar heerst namelijk veel armoede.’’

Merkte je dan veel verschillen tussen Nederland en Suriname?

‘’Ja, het is een groot verschil vergeleken met Nederland. In Suriname heerst zoals ik zei dus veel meer armoede dan in Nederland. Wij mogen zeker niet klagen. Ook wordt er in Suriname geleefd onder het motto no spang, wat geen stress betekent. In Suriname doen ze alles erg rustig aan: als het vandaag niet lukt doen we het morgen wel.  Verder was het natuurlijk heel gaaf om de cultuur en het land te ontdekken. We zijn ook op erg veel tripjes naar het binnenland geweest.’’

Wat vond je het leukste om te doen?

‘’Sowieso vond ik het heel gaaf om een project neer te kunnen zetten en iets bij te kunnen dragen aan de school in Suriname. Ook was het verkennen van het land heel erg leuk en doordat je zoveel doet, verleg je je eigen grenzen. Ik vond in het begin best veel spannend om te doen, maar op een gegeven moment zet je jezelf ertoe om toch maar die enge dingen te doen. Daardoor heb ik veel geleerd over mezelf.’’

(tekst gaat verder onder de foto's)

Wat was je meest bijzondere ervaring in Suriname?

‘’Wat ik erg bijzonder vond was het meekijken binnen de school in Suriname. In het begin schrok ik wel van de manier van omgang met de kinderen daar. Ze schreeuwen meer richting de kinderen, wat heel anders is dan in Nederland. Toch was dit ook wel gaaf om te zien, omdat het daar heel normaal is, maar voor ons niet. Soms had het natuurlijk ook wel een dubbele kant, maar toch was het bijzonder om te zien. Wat ook heel interessant was, was om naar het binnenland te gaan om te zien hoe mensen daar leefden. We gingen bijvoorbeeld met een bootje door een rivier en daar zagen we een soort leuke varkentjes, maar toen kwam er ineens een ander bootje langs met jagers die die beestjes doodschoten voor onze ogen. Ook dit gaf weer een dubbel gevoel, want die mensen moeten wel: die beesten eten hun gewassen op en het is weer voedsel voor de mensen daar.’’

Wat neem je mee vanuit je ervaringen daar?

‘’Sowieso heb ik nu nog meer respect voor iedereen om me heen. Ik denk meer na voordat ik oordeel. Ook heb ik geleerd om mijn grenzen af en toe toch maar te verleggen. Het is heel gaaf als je het eenmaal doet en je leert er veel van. Vaak twijfel je eerst aan jezelf, maar als je het doet, kan je het vaak toch wel.’’

Wat zou je tegen andere studenten willen zeggen?

‘’Wil je naar het buitenland? Gewoon doen! Als je weet dat je wilt gaan, begin dan wel met sparen, zeker als je tijd en zin hebt om het land te verkennen. Wij hadden best veel vrije tijd: we liepen twee dagen stage en waren daarnaast een of twee dagen zelf aan het project bezig. Zo hadden we genoeg tijd om het land te verkennen. Het verkennen van het land raad ik ook zeker aan, want daardoor leer je zoveel meer dan wanneer je alleen met school bezig bent. Je leert veel over de cultuur én over je eigen grenzen.’’